Griekse goden bezig aan comeback
Vertel mij, o heilige dochters der Parnassos, hoe wolkverzamelaar Zeus weerom van de ambrozijn proeft en hoe Hera met de koeienogen zich verheft van uit de diepte, zoals een majestueuze pauw die, terwijl hij zaden van de grond eet, wordt opgeschrikt door een woeste wolf en zijn toevlucht neemt op de takken van de heilige eik.
Zo'n zestien eeuwen geleden werden de christenen de baas in Griekenland. Omdat hun god een jaloerse god is, werd de verering van traditionele goden al snel verboden. Het heeft de Grieken niet veel goed gedaan: na een rijk dat continu in verval was en enkele eeuwen van Ottomaanse overheersing, hebben ze nu een flinke economische crisis te verwerken.
Het is dan ook niet raar dat steeds meer Grieken hun toevlucht nemen tot de religie die hen zo'n 2800 jaar geleden aan de wieg van de Westerse beschaving deed staan. Deze mensen beschouwen Griekenland als een land onder christelijke bezetting en pleiten ervoor om opnieuw de twaalf Olympische goden te aanbidden.
De organisatie Terugkeer der Hellenen heeft daartoe de Prometheia georganiseerd, spelen ter ere van de titaan Prometheus, die de mensheid techniek en cultuur schonk. Drie dagen lang offeren, kampen en dansen de zeloten ter ere van het zogenaamde dodekatheion (van dodeka, 'twaalf', en theos, 'god').
De meesten vereren evenwel niet echt de oude Olympiërs. Ze zien hen slechts als personificaties van deugdzame waarden als moed, verstand en schoonheid. Het publiek bij de Prometheia is een gemengd gezelschap: New Age-hippies, linksen die de macht van de Grieks-orthodoxe kerk hekelen, en nationalisten die menen dat het christendom alles heeft vernietigd dat echt Grieks is.
Toch is deze organisatie geen efemeer verschijnsel. De traditionalisten proberen al enige tijd erkend te worden als religie, zodat ze ceremonies mogen houden bij de oude tempels, maar worden steeds afgewezen. Eigen tempels bouwen mag niet, daarvoor is toestemming nodig van de lokale Grieks-orthodoxe bisschop.
De devoten zien echter al vooruitgang: "In het begin lachten ze met ons en negeerden ze ons, maar nu zijn ze geïnteresseerd", zegt belastingaccountant Persis Argyros, die al vanaf het begin bij de beweging betrokken is: "We zijn te groot geworden om nog genegeerd te worden."
Uw nederige verslaggever zal alvast zijn taak doen en vanavond het nodige aan Bacchus offeren. Iakche o Iakche!
