Teringkinderen

Onopgevoede teringkinderen, ik heb er meer over geschreven, maar ben eigenlijk nooit eerder geconfronteerd met deze gastjes van Marokkaanse, Antilliaanse en of Turkse afkomst.
Vandaag naar het zuiden gereden, Standdaarbuiten was het doel. Een dikke honderd kilometer van Amsterdam. Ik werd tot twee maal toe bijna van de linkerbaan afgereden. Let wel: ik was gewoon aan het inhalen met een gangetje van 125 kilometer per uur. De eerste keer dook het ‘verwaarloosde kind’ mijn bumper in. Het viel mij op dat het geen racekanon was, maar een simpel Opeltje. Meestal rijden ze in gehuurde en of met drugsgeld gefinancierde bolides van minimaal een ton rond.

Ik keek in mijn binnenspiegel en zag het opgefokte jonge getinte gezicht en een jong meisje naast hem die direct op hem begon te schelden. Maar het onopgevoede kind gaf geen krimp en begon hevig met groot licht te knipperen. Ik gaf natuurlijk ook geen krimp en zette mijn automaat in de sportstand en trapte mijn voet tot op de mat. Natuurlijk werd het getinte smoeltje direct veel kleiner, het pruillippie kon ik nog net niet waarnemen. Daarna natuurlijk weer van het gas af want hoe leg je het aan de eerste beste diender uit wanneer hij je aanhoudt en het onvermijdelijke aan je uitschrijft?

“Hebt u nog een verklaring dat u zo hard reed?” vroeg de overijverige. Ik keek hem aan, maakt je zaak altijd sterker dacht ik zo. Maar juist die vraag haalt altijd het bloed onder je nagels vandaan: “M’n schoonmoeder heeft een hartaanval gekregen en wij moeten zo snel mogelijk naar het ziekenhuis.” Waarschijnlijk antwoord van de diender: ”Maar u maakt met uw rijgedrag waarschijnlijk wel meer slachtoffers..” Die ‘veronderstellingen’ van die dienders, die hypothetische kleine kutverhaaltjes, ik haat ze. Ik rijd altijd te hard. Waar 130 mag, rijd ik 140, waar 100 is toegestaan, rijd ik 120. Alleen in de bebouwde kom houd ik mij aan de snelheid, daar waar zebra’s zijn en zo. “Uhee, nee, hebben jullie die meneer (onopgevoed teringkind) achter mij ook kunnen klokken?.” “Die meneer in het Opeltje? Nee, we klokten u.” Die snapte ik niet helemaal. ‘Omdat het zo’n onopgevoed teringjoch is? Omdat jullie bang zijn etnisch te profileren?’ Ik dacht het, en dat zal voorlopig zo blijven. “Mij alleen?” Ik wilde gewoon een verklaring. “Tja, we kunnen er maar een tegelijk aanhouden”, zei hij resoluut terwijl hij aan het schrijven was. ‘Maar wees blij, u heeft uw rijbewijs nog net kunnen behouden.” En dat met een glimlach op zijn smoel. “Blij? Ik ben gepensioneerd, ik zou juist blij zijn wanneer ik hem een paar maandjes kwijt ben. U moest eens weten hoe vaak ik taxi speel, omdat ik gepensioneerd ben.” Ik bedacht mij zo dat ik mij wel op glad ijs begaf met deze stelling, want je kunt de doorsnee diender van alles op smetteloze mouw spelden, stront en veren toewensen, maar humor hebben de meesten niet.

Toen ik een kilometer of 40 verder was, dook er weer zo’n imbeciel mijn koffer in en weer met een klein kutautootje. Ook weer seinen met groot licht. “Daar heb je er weer één, weer zo’n onopgevoed kutkind", siste ik tegen mijn vrouw. Mijn dochter en vrouw keken om en zagen het opgefokte smoelwerk. Toen wist ik dat verdergaan geen optie was. Niet gaan remmen op de snelweg. Niet zo’n gastje de snelweg af remmen en hem ter verantwoording roepen. Welnee. Gewoon je bek houden en het ondergaan in dit geval naar rechts gaan en alweer een haatpunt erbij in je gevoel. Mocht het al lukken ze naar de kant te krijgen, dan weten we allemaal wel dat je veel meer verliest dan je lief is, soms je leven want ze steken of schieten gewoon. En dan? Dan krijgen ze jeugddetentie, maximaal twee jaar. In het ergste geval krijgen ze wel 140 uur dienstverlening. Dus laat gaan, ontwijk ze en blijf duimen dat ze heel snel tegen een arrestatieteam aanlopen en uit hun lijden verlost worden.