Buzzes, Scraps en Tweets

Uit de submit een column van Tennisracket.

Heerlijk, nog zo’n uitzonderlijk vermakend communicatiemiddel. Na lange verwachting, lanceert Google ook eindelijk zijn microbloggingplatform genaamd Buzz. Want natuurlijk moet zo’n bedrijf als Google er alles aan doen om jouw gegevens te waarborgen in hun archieven, en wat is daar nou beter voor dan een microblog? Google kan dan direct zien dat ik de erwtensoep van het merk Unox prefereer, maar de tomatensoep van het huismerk lekkerder vind. Dat ik van een lekkere bak zwarte Senseo koffie met Gala-koffiepads houd, en dat ik Javaanse jongens drie kwart rook.

Hierop kunnen zij natuurlijk hun advertenties op aanpassen, maar dat is een ander verhaal. Wat ik niet begrijp, is de hele hype onder het micro blogging. Begrijp me niet verkeerd, ik zie het wel functionaliteit hebben, maar wat kan mij het nou schelen dat jij op een bepaald moment Shownieuws aan het kijken was en dat even met mij wilde delen? In mijn ogen is het alleen nuttig om kleine updates te verschaffen, bijvoorbeeld dat je net B2 voor Engels hebt gehaald. Nu betrap ik mezelf er toch weer op om informatie bloot te geven die voor altijd bewaard blijft. Want zeg nou zelf, het is toch handig voor Google om te weten dat jij B2 hebt. En zeg nou zelf, de mensen die het meest microbloggen, hebben vaak ook weinig interessants te melden. Daarom maken ze die interface ook zo verdomd simpel, je kunt prima zien waar je de tekst in moet voeren, en waar je een mede gebruiker kunt vinden. Er staat duidelijk hoeveel tekens je nog over hebt, zodat je er rekening mee kunt houden je bericht zo kort mogelijk te maken en eventuele lidwoorden te verwijderen zodat je bericht nog interessanter overkomt. Wees nou eerlijk, wie geeft er nou om welk merk sigaretten je rookt, hoe je je koffie drinkt en hoe je je nieuwe parkiet gaat noemen? Je kunt zo’n krachtig medium toch veel functioneler gebruiken?

Met dank aan tennisracket voor het submitten van zijn column!