café
"Dirk, doe mij nog maar een biertje", mompelde Vette Fred, terwijl hij zijn lege glas bier neerzette op de bar van café "'t Dubbele Punt".
"Okee", zei Dirk. Hij tapte een bierglas vol, en zette dit voor Vette Fred neer op de bar.
"Bedankt!" zuchtte Vette Fred. Hij nam een slok.
"Geen dank. Je betaalt er zelf voor" zei Dirk, terwijl hij na deze bloedstollende dialoog nog een biertje tapte. Voor zichzelf.
De avonturen in café "'t Dubbele Punt", je kan er boeken over vol schrijven.
Vette Fred dreef een zaak in stoffen badjassen, twee huizen verderop. Hij heette Fred, en hij was vet. Vette Fred was onlangs gescheiden van zijn tweede vrouw, en hertrouwd met zijn vierde. Een Poolse. Om het even welke pool ze vandaan kwam, het zal geen koude geweest zijn. Katya was oneerbiedig gezegd de heetste teef uit de straat. En dat was al zo'n lange straat. Als Katya vroeg om een vuurtje, lag je een uur later met haar in bed. Vaak vloog dat bed dan ook in de fik, want behalve heet als een emmer gloeiende kolen rookte ze vanwege alle aangeboden sigaretten als een ketter, al was ze van huis uit katholiek.
Katya's nymphomanie was mogelijk te verklaren was door haar gebrekkige Nederlands, al had haar man, Vette Fred, dit afgedaan als feministische prietpraat. "Woorden als "koken!", "afwassen!" en "strijken!" begrijpt ze accentloos", aldus Vette Fred . Het enige dat ze wel eens door elkaar haalde waren woorden als "zuigen" en "stof-zuigen". Met als gevolg dat zijn badjassenzaak zeer proper en stofvrij was, maar Vette Fred zelf zo geil als een pak gesmolten boter. Gelukkig had zijn derde ex-vrouw Bianca, -een Wit-Russische-, de scheiding destijds sportief opgevat, en onderhielden zij en Vette Fred goed contact. Met zeven abortussen, twee miskramen en één mislukte abortus tot gevolg: Vette Fred Jr.
Nee, het zat Vette Fred duidelijk niet mee. Na het tweede huwelijk met zijn vierde vrouw volgde een buitenechtelijke crisis met Gré, zijn eerste vrouw. Vette Fred zat dus niet alleen aan de drank, hij stond er ook mee op, en ging er mee naar bed. En tussendoor ging hij zijn opbrengst van de badjassenverkoop verbrassen in café "'t Dubbele Punt".
Café "'t Dubbele Punt" stond op de hoek van twee straten, al was niet duidelijk aan welke van de twee precies. Het pand was in 1889 gebouwd, en had door de vele jaren heen tal van namen gehad, met als opmerkelijkste waarschijnlijk nog wel: "Het Graf van mijn Moeder". Die naam was echter enkele jaren terug gewijzigd in café "'t Dubbele Punt", en laat nu juist diegene die daar verantwoordelijk voor was net de kroeg binnen lopen, om naast Vette Fred aan de bar te gaan zitten.
"Dirk, doe mij een biertje, en geef Vette Fred er ook één!" De man, met een zorgvuldig gecoiffeerde snor, draaide zich om naar de dikke stamgast en fluisterde: "Luister Fred, .. Ik heb een voorstel."
(wordt vervolgd)