Kerstbal met een verhaal

Het was mijn bedoeling om kerst dit jaar grotendeels alleen te vieren. Bewuste keuze. Ik hou van alleen zijn.

Tot vrijdagmiddag. Net klaar met m'n werk vond ik een kerstbal aan mijn fietsstuur, met een kaartje. Leuk! Op het kaartje stond: "ik vind het een beetje lastig om het je persoonlijk te vragen maar het lijkt me leuk om je wat beter te leren kennen. Zin om een keer af te spreken." (en eronder een naam en telefoonnummer)

Ha! Kerst alleen vieren, prima. Maar met een lover, nog beter. Er was alleen een klein probleempje met die naam. Die zei me werkelijk helemaal niets. Ik kon me ook geen enkele ontmoeting met een vrouw herinneren die tot dit had kunnen leiden. En zo stapte ik enigzins verward en nadenkend op mijn fiets. Was het een van mijn cliënten, of de overbuurvrouw, of een ex? Ik kwam er niet achter. En om nu meteen te gaan bellen vond ik ook zo wat.

Thuisgekomen keek ik op mijn kalender wanneer ik het beste kon afspreken voor het geval ik de vrouw zo leuk vond dat ik ook met haar wilde afspreken. Tijd zat natuurlijk, ik wilde de kerst immers grotendeels alleen doorbrengen.
Tijdens het staren naar de kalender bedacht ik me ineens, een sms, ik stuur gewoon een sms: "ik voel me zeer vereerd door de kerstbal aan mijn stuur, was die daadwerkelijk voor mij bedoeld?" Een minuut of vijf later kwam het antwoord: haha, dat heb ik weer. Nee, de kerstbal was niet voor jou maar voor jouw collega bedoeld.

Bummer! Ik vier mijn kerst dus grotendeels alleen.

Prettig Kerstfeest allemaal.