Made in Holland
Leon de winter heeft afgelopen weekend in een column in de New York Times, de Nederlandse integratieproblematiek even vlotjes opgelost. Wat we hier nodig hebben is: "een onorthodoxe uitgesproken homofiele politicus", aldus Leon. In zijn column legt hij uit hoe Nederland is afgegleden van het meest tolerante en liberale land ter wereld tot een verloederd gekkenhuis. Met weemoed kijkt hij terug naar de periode Pim Fortuyn. De beschrijving van Nederland is wel vermakelijk maar het wordt allemaal wel erg gesimplificeerd. Laten we eerllijk zijn, Fortuyn werd gewaardeerd door de massa om zijn kretologie en is een mythe geworden door zijn vroegtijdige dood maar geen enkel politiek idee van Fortuyn is natuurlijk ooit geconcretiseerd. Dat ligt misschien vooral aan Volkert van der G. maar de praktische uitvoerbaarheid van het gedachtengoed van Fortuyn is toch onbewezen.Natuurlijk zou een nieuw gezicht in de politiek verfrissend zijn, maar homo of hetero lijkt me toch volstrekt niet relevant en een tweede Fortuyn zal niet opstaan, want er is maar één Pim Fortuyn en het is zeer de vraag of Nederland gebaat zou zijn bij een Fortuyn-kloon. Leon de Winter lijkt met zijn column gewoon makkelijk te willen scoren want een verhaal over een verloederde maatschappij gaat er bij de conservatieve Amerikaanse lezers natuurlijk goed in.