Zestien miljoen watjes op dat kleine stukje aarde
Want waaruit moet je kiezen? Ik had een flink stuk uit de school kunnen klappen maar de onderwerpen waren gewoon even teveel.
De moord op Theo van Gogh, de strijd om de verkiezing van 'Grootste Nederlander', de borsten van Georgina Verbaan, de al dan niet handschuddende imam uit Tilburg of de bastaardjes van Bernhard...
Waar gaat het allemaal over? Waarom gaat het niet over wat echt belangrijk is? Wie zit te wachten op een premier die tijdens het suikerfeest gaat staan bazelen over een dialoog bewaren waarvan hij hoogstwaarschijnlijk de enige nog is die weet welke dialoog er bewaard moet worden? We beginnen gewoon door te slaan.
Twee november werd er een essentieel stuk democratie om zeep geholpen. Iedereen heeft hier mee te maken. Iedereen vond/vindt het verschrikkelijk. Niemand zag het aankomen. Inmiddels is iedereen er alweer overheen. Iedereen stort zich, geleidt door de pers, op de borsten van Georgina, wellicht het domste wicht wat de steeds groter wordende groep BN-ers rijk(?) is.
We houden ons bezig met het tellen van de stemmen van een programma wat de KRO met haar omhooggevallen ideeën 'De Grootste Nederlander' durft te noemen.
Onze premier staat op het hoogtepunt van de breuk van alles wat met tolerantie te maken heeft op een suikerfeest te verkondigen dat we de dialoog moeten bewaren.
De VVD heeft afgelopen vrijdag een nieuw politiek leider gekozen maar neemt dit verhaal niet in de statuten op. Kortom er is gestemd om niets. Mooie parallel met de Nederlandse staat, je stemt omdat je niet wil dat je stem verloren gaat, je stemt op een partij waar je achter staat en uiteindelijk komt het er op neer dat je achteraf gezien net zo goed je stem had kunnen weggooien.
Het gaat nergens meer over. We zijn compleet de draad kwijt. Is niemand meer bezig met de dingen die echt belangrijk zijn? En waarom deze dingen naar de achtergrond worden gedirigeerd door de familie Den Haag waar men het liefste elkaar zwart maakt en druk is om ieder voor zich zo veel mogelijk minuten mee te pakken in nieuws- en discussieprogramma's?
Het land ligt al een tijdje financieel op z'n gat.
Er is één probleem wat de kroon spant en dat is wel dat iedereen hier in Nederland lekker tolerant probeert te zijn. Nog steeds.
Alles wat met het mooie democratische Nederland ooit heeft betekent staat in de fik en iedereen maakt zich druk om 'Popstars The Rivals', 'De grootste Nederlander' en de godvergeten 'Domino-day'.
M'n leeftijd staat niet toe dat ik er nog veel vanaf weet maar ik kan me nog een paar dingen herinneren over eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. Was men het niet eens met hoe het er hier in Nederland aan toeging dan ging men de straat op. De vuist omhoog en laten weten wat je vindt van het beleid dat word gevoerd. Looneisen worden niet ingewilligd, ze komen aan je pensioen? We gaan de straat op, alles blokkeren en ontregelen. Even kijken hoe snel ze het in Den Haag begrijpen.
We zijn in goed twintig jaar veranderd van een tolerant volk in de grootste geterritorialiseerde groep watjes die je kunt bedenken. Niemand trekt openlijk z'n bek meer los omdat het misschien wel gezien of gehoord wordt door de buren of de collega's. Je wordt belaagd via een kliklijn of misschien blijkt je buurman waarmee je jarenlang op het buurtfeest heb zitten ouwehoeren wel een radicale gereformeerde die het "stof zijt gij..." wat te serieus opneemt en je een mes in je borstkas plaatst. Wat moeten ze wel niet denken als je voor je eigen mening uitkomt?
Soms lig ik op bed en doe m'n ogen dicht. Dan denk ik aan een situatie waarin ik in een Nederlandstalig buitenland een krant opentrek en de mensen kunnen meelezen wat de koppen van die Nederlandse krant zijn. Verhalen die de tiende pagina nog niet waard zijn vormen hier schijnbaar het grote nieuws. Ik zie dan de gezichten van die mensen en ik weet wat ze denken.
Ik schaam me dood.
Ik schaam me niet dood voor Nederland maar des te meer voor het Nederlandse.
Watjes zijn we, zestien miljoen, en ik ben er één van...
Met dank aan Mickey98 voor de submit