Spam en het nut ervan
Natuurlijk begon alles met University Diploms, een snode business die wel even een Phd. voor mij kon scoren, toen, op de Havo, niet erg interessant. Tegenwoordig begrijp je dat er best markt is voor dat soort diploma's die uit worden gegeven om laag geschoolde, uit de zeepbel gespatte, ICT'er toch aan een baan te helpen.
Door elektronische papier vervuiling begin ik me toch dingen over de reclame industrie af te vragen. Als ik de krantjes van de Xenos, Kruidvat, Dynabite en BCC zie, denk ik dat er soms nog wel eens wat leuks in staat, een leuke prijs voor een leuke gadget. Toch is dit een ander soort reclame dan waar ik de doelgroep voor zou moeten zijn.
Als ik de moeite zou hebben genomen om de Postbank brief achter me in te vullen, een brief over mijn studie voortgang, datum waarop ik mijn propedeuse heb behaald, komende afstudeer datum en opleiding dan weet de Postbank binnen no time hoe studerend Nederland er voor staat.
Nu meen ik me te herinneren dat ik zo'n zelfde briefje een aantal jaren terug heb ingevuld en dat ze blijkbaar niets meer van mij weten, terwijl het eigenlijk een migratie formulier zou moeten zijn.
Banken en analoge spam gaan goed samen, ze zijn er als de kippen bij als je de potentiële leeftijd hebt om te gaan studeren of te werken of misschien wel een mooi hypotheek voordeel kunt krijgen. Nu waren alle banken bij mij een jaar te laat en wilde de Boerenleenbank (Rabobank), vanwege het niet storten van mijn IBG-Gelden vorig jaar mijn rekening opheffen, of ik moest flink gaan dokken. Ik heb daar altijd trouw mijn spaarpotjes heen gebracht en vond dit niet echt klantenbinding. Dat brengt me op het punt dat doelgroep reclame alleen effectief kan zijn als je precies weet wat die doelgroep uitspookt zonder dat je in iemands gegevens gaat snuffelen.
Neem de ABN Amro bank, die van Ajax, daar ben ik geen donateur van, maar die verplichten studenten een kopie van hun 'precious' collegekaart op te sturen. Beetje dom natuurlijk als er maandelijks van de BV Nederland een storting is.
Naast een bepaalde aantrekkelijke inhoud en doelgroep moet je aan te bieden product in overeenstemming zijn met de belevingswereld van de klant. Op internet is dat meestal niet het geval. Het oogsten van e-mail adressen, door plaatjes toe te voegen met een nummer dat correspondeert met jouw e-mail adres, is een perfecte manier om het adres te controleren op het bestaan ervan. Maar wat moet er gebeuren met al die e-mail adressen? Statistisch gezien levert zo'n grote mailing 0,5% response op, hoeveel is 0,5% van 1.000.000, juist ja. Genoeg mensen om wat aan te verdienen. Toch ga je dan uit van slimme spammers die wat informatie in hun mailings stoppen of iets doen om te kijken of jouw email adres werkt.
Er trad tijdens het schrijven iets merkwaardigs op, ik wilde schrijven: 'Maar wat moet je denken bij zo'n bericht:', zocht naar een voorbeeld en ging de andere helft van het multipart bericht bekijken, de html variant.
Zo heb ik om twee over twee weer wat geleerd, het verborgen bericht achter de onzin tekst. Ik wilde besluiten met mijn dagschema voor morgen.
Vandaag heeft een collega van me een virusscanner in een ISP netwerk tussen twee mailrijen neergezet, morgen is de beurt aan het uitgaande en inkomende verkeer op het gescanned worden van data. Het vervelende is dat de ondernemingen die gebruik maken van onze diensten geen enkel besef hebben van een MyDoom, Nimda of een Open Relay binnen hun netwerk, onze taak:
Het analyseren van plaatjes en het zo lief mogelijk vertellen, met een structurele oplossing 