Een ritje op het platteland

Benjamin (Dagobert)
Ik ben ook eigenlijk gek ook. Zeker 31 graden is het buiten en ik trek de wielen aan. Ik zat binnen al te stikken van de hitte, maar toch met mŽn eigenwijze kop naar buiten dus. Kortebroek, t-shirtje, paar polsbeschermers en skates. Lekker stukje rijden door het mooie platteland van Groningen.

Het begon lekker. Al snel besefte me ik dat het best wel heel warm was, om het maar niet heet te noemen, maar nadat ik de gedachte om droog thuis te komen uit mŽn hoofd had gezet maakte ik me over dat beetje zweet geen zorgen. Lekker zwoegen, goed voor de conditie. Afgelopen jaar zo goed als niks sportiefs gedaan, dus het was even weer wennen, maar na een halfuurtje begon ik me weer helemaal thuis te voelen op de wieltjes.

Lekker zoefen over de boereweggetjes, tussen de koeien en de boerderijen door. Lekker vlak, mooi groen gras en die oude vertrouwde geur van mest. Ik genoot. Het was rustig, lekker weer, maar de meeste mensen verkozen een plekje aan het water te vinden en daar al dan niet erin te duiken. Ze keken me aan alsof ik helemaal gek was. Zelfs de koeien keken op, maar ik reed door. Na ongeveer drie kwartier lekker even gerust en daarna weer terug. Heerlijk, alleen die koeierosters zouden verboden moeten worden. Twee keer schrok ik me rot en kon ik maar net op tijd afremmen.

Na bijna twee uur kreeg ik eindelijk D'Olle Grieze weer in beeld en was ik thuis. Even water bijtanken en lekker onder de douche. Dat was me het ritje wel en nu morgen op de blaren zitten en met de spierpijn kampen.