De relativiteit des doods

Benjamin (Dagobert)
Afgelopen weekend waren er twee tragische zevens. Zeven doden bij het ongeval met de spaceshuttle Comlumbia en ook zeven doden bij een lawine in het Canadese Revelstoke (BC). Twee weken geleden waren er ookal zeven doden in Revelstoke bij eveneens een lawine. Grote ophef is dus ontstaan over het al dan niet open stellen van de zogenaamde ‘backcountry’ skipistes. Het lawine gevaar is reeel en er zouden wel eens doden kunnen vallen.
Ook NASA gooit meteen alles plat na dit tragische ongeval. De gehele ruimtevaart in Amerika staat stil totdat het onderzoek is afgerond en dat alles om het lot van zeven astronauten.
In beide gevallen een overduidelijk geval van 'risico van het vak'. Astronauten weten best dat er risico's zijn verbonden aan ruimtereizen en de scholieren die onder de lawine terecht kwamen hebben het nieuws twee weken terug ook gezien en waren zich bewust van het gevaar.
Ondertussen gaat het gemekker over Irak natuurlijk ook nog door. Er moet nu toch wel eens actie komen Aldus de heren Bush en Powell. Dit kan zo niet langer dat Saddam daar zit met zijn kernwapens. Dat we er zelf tientallen schuren van vol hebben staan maakt niet uit verder, Saddam mag het niet.
De rouw om de zeven levens is druk gaande en ondertussen worden de plannen gesmeed om er velen te beeindigen. De oorlog tegen het terrorisme De dreiging van Noord-Korea is reeël te noemen in mijn ogen terwijl er vanuit Irak voor zover ik gehoord heb geen dreigementen zijn gekomen en zij lopen niet te pronken met hun wapentjes.
Als er zeven Amerikanen dood gaan is het tijd dat alles veranderd, maar als er ondertussen zeven duizend, zeventig duizend misschien zeven honderd duizend doden vallen in Bush z'n leuke wedstrijdje tegen terrorisme, ach dat is toch niks.