Youp

Benjamin (Dagobert) 02-01-2003 20:21

'Als tien jarig jochie,'als ik het me goed herinner,'lag ik op een avond vroeg op bed. Beneden klonk het gezellige gepraat van mijn ouders en broers. Buiten begon het donker te worden. De eerste knallen klonken, ze zouden niet stoppen voor vroeg in de ochtend. Ik keek naar buiten door een kier in het grodijn en zag de strat langzaam veranderen in een rode zee.' Het was oudejaars avond, 1994.
Tegen de klok van elven mocht ik weer naar beneden komen. Er werden oliebollen gegeten en de TV was aan. De oudejaarsconference door Youp, of was het Freek. Ik kon het in ieder geval maar half volgen.
De jaren die volgden hadden veelal oliebollen en TV op oudejaarsavond, als we thuis waren in ieder geval. Totdat er op een dag een abrupt einde kwam aan die aloude traditie. Ik vertrok naar Canada. Mijn gastouders waren bij vrienden op bezoek en ik zat dus 'gezellig' in mijn eentje voor de TV. Zonder oliebollen, zonder Youp. De TV had niet veel boeiends te melden. De ene helft was herhalingen van vorig jaar de rest was humor op z'n Canadees of iets in die trend. Youp was niet te begrijpen toen ik jong was, maar hij was wel leuk. De herhaling van de beste grappen uit 2001 was niet echt het kijken waard en de lolbroek die het nieuwe jaar in luidde en grappig probeerde te doen kan beter een andere baan zoeken.
24:00 Het moment in Nederland. Het vuurwerk wordt afgestoken, de champagne gedronken, de nieuwjaarswensen uitegwisseld met de buurt.
Niks van dat alles hier. Twee klapjes en een lichtflits. Dat was het. De straten waren uitgestorven. 'Gelukkig nieuwjaar!' Was Youp er maar.