Halloween

Benjamin (Dagobert) 01-11-2002 21:49

31 oktober 2002, gisteren dus. Gisteren was de dag dat het Halloween was, ookwel het Amerikaanse Sint Maarten genoemd. Niks vermoedend ga ik 's ochtends naar school. Niks aan de hand, bus is er, er zijn meer mensen in de bus, hij was ook nog op tijd. Daarna mijn schrijfklas, nog steeds niks aan de hand. Gewoon les enzo, alleen de leraar vroeg of we ook wat aan Halloween gingen doen. Een algeheel ge-nee-schudt ging door de klas. Maar daarna begon het feest hoor, ik ging vrolijk wat prints maken, loopt de hele gang vol met mensen in de meest vreemde en kunstzinnige kostuums. Er was een kostuumverkiezing van de Visual Art Afdeling, de meest geweldige dingen liepen er door de gang. Even later zat ik rustig te eten, komt er een iets wat vreemde vrouw lang met een plastic schedel vol met snoep, of ik er ook eentje wilde. Daarna dook ik de les weer in en was de rust ietswat weder gekeerd.

Na mijn leesles ging ik richting de kantine om wat te eten. Ik zat gezellig te kletsen met een vriend die nog les had 's avonds en dus ook bleef eten. Zien we buiten plots een superman in chineesformaat en een ietswat gezette kleine king kong. Geweldig gezicht hoe ze een schijn gevecht aan het doen waren. Na het eten pakte ik de bus richting de highschool alwaar ik met mijn orkest ging oefenen. Langs de weg liepen vele lichtjes en toen ik (2 haltes te voreg ) uitstapte kon ik ze eens heerlijk observeren.

Een heerlijke heldere avond. Behoorlijk donker, gelukkig geen regen. De heksen en trollen liepen af en aan. De pompoenen sierder de huizen, een heerlijk eng magisch sfeertje. Het begon met een aantal schattige kleine kindertjes in blokkerkostuums. Zonder creativiteit, maar wel erg lijkend. Wat wil je met van die kleintjes, die kunnen geen eigen kostuum maken. Evenlater kwam ik een groepje iets oudere kinderen tegen die zich op de meest geweldige wijze hadden opgetuigd. Alles uit het huis werd gebruikt om een kostuum te maken. Die verdienden het snoep. Daar achter liep weer een moeder met kleine kindertjes in zebrapakken en een vader met een cowboy zoon. Even later echter, liepen er een stel jongens van een jaar of 16 in hun winterjassen langs. Hun zakken puilden uit van het snoep, geen kostuum en een paar keer 'trick or tread' zeggen. Ze zouden zich moeten schamen, het lijken wel Nederlandse lampionnetje lopers die zonder lampion en zonder liedje langs de deuren gaan. Die zou je zelf toch ook niks geven?

En dan de morning after, de pompoengezichten staan er zielig bij. De meeste wachten op het moment dat de vuilnisman komt. Andere liggen verspreid over straat, een laagje ijs beschermd ze tegen de kille wind. Een droevig beeld, vergane glorie. Zoveel werk voor ��n avondje. Gisteren stonden ze nog eng te zijn bij de deuren, nu langs de straat. De illusie is voorbij.