Fuckin' Amsterdam dude!
Een voorbeeld van een gesprekje dat ik eigenlijk iedere dag wel met iemand heb. In de bus, op een feestje, voor de les, tijdens het eten. Overal vragen de mensen ongeveer hetzelfde.
He man, what's up?
Not much, how are you doing?
Not that bad dude, not that bad. Where is your accent from?
From the Netherlands.
Man, that's fucking awesome! What do you think of America? Do you love it?
Yes, I have to get used to it, but I like it.
You will love it here dude. By the way, where is the Netherlands?
Do you know Amsterdam?
Yes, fucking Amsterdam man, marihuana!
Yes, it's kind of legal there.
So your country is next to Amsterdam?
No, Amsterdam is a city in the Netherlands.
Oh, I thought Amsterdam was in Holland?
Well, Holland and the Netherlands are actually the same.
En vanaf dit moment kan het gesprek alle kanten op gaan. Over het algemeen willen ze hierna het volgende weten: Welke taal we spreken (Dutch. Oh, I thought they spoke that in Dutchland? So you don't speak English over there?), hoeveel drugs ik per dag gebruik (None. Dude, why not?) en vervolgens of het goedkoop is om daar naar toe te gaan.
Daarnaast krijg ik nog incidentele vragen zoals:
Wordt je niet helemaal gek van altijd die sneeuw daar?
Hebben jullie al een vorm van democratie of zijn jullie nog steeds communistisch?
Aan welke kant van de weg rijden jullie?
Hoe zit het dan met 'Pennsylvania Dutch'?
Daarnaast krijg ik waarschijnlijk nog tientallen verschillende vragen die heel dom zijn, maar daar ben ik zo aan gewend dat ik ze geeneens meer onthoud. Maar, ook dit is weer een kant van die Amerikanen waar je mee leert leven.
En dit is nog maar een van de dingen die me opvalt aan die Amerikanen