Hoe koppige wetenschappers van de WHO voor meer covid19 doden zorgden

De WHO was een beetje heel erg veel te laat met het accepteren dat SARS-COV-2 zich ook middels aerosolen verspreidt. De oorzaak is een rigide definitie die zijn oorsprong ergens in de medische geschiedenis heeft, en koppige wetenschappers die de dezelfde natuurkundige krachten wel accepteren op de ene afdeling (fijnstof) maar dus niet op de andere...

Door de besmettingen op cruiseschepen was het eigenlijk voor iedereen snel duidelijk dat SARS-COV-2 zich middels aerosolen verspreidt. De WHO vindt echter dat het wetenschappelijk bewijs nodig heeft om maatregelen te adviseren in plaats van voorzorgsmaatregelen te adviseren. Dat men dan ook nog eens vreemd koppig is in de acceptatie van dit bewijs, helpt niet mee in pandemieën bestrijden.

Voor het WHO zit er een verschil tussen kleine druppels en een aerosols. En voor die laatste hebben ze een definitie gebaseerd op een bijna niet te vinden vergissing in de geschiedenis van de medische wetenschap, en aan die definitie hield men heel koppig vast.

"Morawska had spent more than two decades advising a different branch of the WHO on the impacts of air pollution. When it came to flecks of soot and ash belched out by smokestacks and tailpipes, the organization readily accepted the physics she was describing—that particles of many sizes can hang aloft, travel far, and be inhaled. Now, though, the WHO’s advisers seemed to be saying those same laws didn’t apply to virus-laced respiratory particles. To them, the word airborne only applied to particles smaller than 5 microns. Trapped in their group-specific jargon, the two camps on Zoom literally couldn’t understand one another."

Lees en huiver het Wired-artikel