Bandeloze gedragingen uit den ouden doosch


Vroeger was alles beter
Nou dat klopt echt voor geen meter

Niet dat het er nou beter op wordt
Want daarvoor leef ik nog te kort

Maar toen ik klein was was er ook al ellende
En maakten ze al van alles een bende

Het lijkt misschien dat toen alles nog kon
Maar toen was het ook geen paradijs onder de zon

Ik denk ook niet dat het ooit nog komt
Omdat iedereen het toch verdomt

Om klaar te staan voor anderen
Nee dat zal nooit veranderen

We denken toch alleen maar aan ons eigen
En over de rest kunnen we maar beter zwijgen

Want al die pijn en al dat verdriet
Nee dat zien we toch maar liever niet

Ik zeg niet dat ik het beter weet
Maar er is een ding wat ik nooit vergeet

We zijn hier niet alleen
Dus sla je armen om me heen

Want ik kan wel een knuffel gebruiken
Ik zal wel wat naar vis kunnen ruiken

Maar als dat het ergste is
Is er toch niet zo heel veel mis    

Credits voor dit gedicht gaan naar 1001gedichten.nl