FOK!filmblik: De Dood Draait Door

dekatophetspek

Sinds deze week draait de apocalyptische film World War Z in de Nederlandse bioscopen en dat is natuurlijk een uitgelezen gelegenheid voor FOK!filmblik om weer eens een aflevering te maken over zombiefilms. Er zijn sinds de epische trilogie van George A Romero ontzettend veel zombiefilms verschenen en nadat we op de televisie ook nog eens kennis maakten met de succesvolle tv-serie The Walking Dead was het hek helemaal van de dam wat betreft films met ondoden. In FOK!filmblik vandaag aandacht voor een vijftal zombiefilms, die wat ons betreft wel wat meer aandacht verdienen dan dat ze tot nu toe kregen.

Nightmare City

Incubo Sulla Cittá Contaminata (Nightmare City)
Regie: Umberto Lenzi
Jaar: 1980
Ook bekend als:
City of the Walking Dead, Invasion of the Atomic Zombies en Zombi 3.

Vanaf het einde van de zeventiger jaren gingen de Italiaanse horrorcineasten zich ook richten op het zombiegenre. Naast grootmeesters als Lucio Fulci, Dario Argento en Mario Bava hadden we ook Umberto Lenzi die in 1980 het pareltje Incubo Sulla Cittá Contaminata afleverde. Hugo Stiglitz speelt Dean Miller, een journalist die op een vliegveld staat te wachten op de aankomst van een wetenschapper, met wie hij een interview wil houden over een ongeluk op een kerncentrale. Een onbekend vliegtuig maakt ondertussen een noodlanding op het vliegveld. Als de deuren van het vliegtuig openen stormen er een groot aantal zombies uit, die met kapmessen de aanwezige soldaten afslachten. Miller wil de rest van de wereld hier van op de hoogte te stellen maar krijgt daar geen toestemming voor van Generaal Murchison (Mel Ferrer). Terwijl er steeds meer zombies opduiken, gaat Miller op zoek naar zijn vrouw Anna (Laura Trotter) die als verpleegster in het ziekenhuis werkt.

Umberto Lenzi maakte vanaf het begin van de zestiger jaren avontuurlijke films zoals Samson and the Slave Queen (1963), Sandokan, the Pirate of Malaysia (1964) en Messalina Against the Son of Hercules (1964), waarna hij zich ging richten op het in Italië zo populaire giallo-genre. Met Incubo Sulla Cittá Contaminata stapte Lenzi over op het zombiegenre, met een behoorlijke bloederige film, zoals we dat gewend zijn bij Italiaanse cineasten. Vooral mooie vrouwen met dikke prammen lijken op het menu te staan bij de ondode allesvreters en die zijn dan ook uitgebreid te zien in dit slachtfestijn. Een ware klassieker voor eenieder die geen moeite heeft met heerlijk foute make-up en slechte goedkope special effects. Dit is echt zo'n film die doet terug verlangen naar de tijd, toen we nog alleen maar films konden zien op de Betamax, VCC of VHS-recorder.


The Beyond

L'aldilà (The Beyond)
Regie: Lucio Fulci
Jaar: 1981
Ook bekend als:
Seven Doors of Death.

In L'aldilà draait het om een huis waar in 1927 een vermoedelijke heks genaamd Schweick op gruwelijke wijze aan zijn einde komt. De man wordt levend ingemetseld en krijgt daar overheen ook nog eens een lading ongebluste kalk over zich heen gestort. Wat het volksgericht echter niet weet is dat ze met het ritueel één van de poorten van de hel hebben geopend. Dat betekend natuurlijk weinig goeds. Vele decennia later erft Liza Merril (Catriona MacColl), een jonge vrouw uit New York, het vervallen hotel en besluit om deze opnieuw in bedrijf te nemen. Door alle renovatiewerkzaamheden opent de poort naar de hel opnieuw en krijgen Merril en Dr. John McCabe (David Warbeck) te maken met levende doden, gruwelijke vleesetende spinnen, met een voorkeur voor gezichten van mooie vrouwen en de geest van een blind meisje, die hun probeert te waarschuwen voor de naderende ellende.

Een special over zombiefilms kan niet compleet zijn als er geen film bijstaat van de Italiaanse grootmeester Lucio Fulci. L'aldilà wordt door velen gezien als één van de allerbeste films die de Italiaan ooit gemaakt heeft. Na City Of The Living Death was dit de tweede film in de onofficiële Gates of Hell-trilogie, die later compleet zou worden gemaakt met de film The House by the Cemetery.


Re-Animator

Re-Animator
Regie: Stuart Gordon
Jaar: 1985

Heerlijke Amerikaanse cultfilm, gebaseerd op H.P. Lovecraft's korte verhaal Herbert West–Reanimator uit 1922. Verwacht bij het splatterfestijn echter geen oubollige film, maar meer een soort van eerbetoon aan het klassieker verhaal Frankenstein van Mary Shelley. Jeffrey Combs is Herbert West, een student medicijnen, die op de universiteit van Zurich een dode professor weer tot leven weet te wekken. Het experiment loopt echter niet helemaal goed af en West wordt gearresteerd voor de moord op zijn oude leraar. West vertekt naar Amerika om daar zijn studie af te ronden en huurt een kamer bij Dan Cain (Bruce Abbott). Cain denkt in eerste instantie dat West een opschepper is maar als zijn dode kat Rufus opeens weer fris en fruitig door de kamer huppelt ziet ook hij in dat West een gedegen onderzoek doet naar de mogelijkheid om de dood te verslaan. Het is echter pas het begin van een heleboel ellende.

Re-Animator was eigenlijk geschreven als een script voor een tv-serie van 13 afleveringen. Toen producer Brian Yuzna het scenario te lezen kreeg, wist hij meteen dat hij hier met een film te maken had, die met klassiekers zoals The Evil Dead en The Howling kon wedijveren. Volgens special effects specialist John Naulin was Re-Animator de meest bloederige film waar hij ooit aan had meegewerkt. Normaal ging er bij een film hooguit 3 liter kunstbloed doorheen, bij Re-Animator werd bijna 95 liter kunstbloed gebruikt! Ook de vervolgfilms Bride of Re-Animator (1990) en Beyond Re-Animator (2003) zijn zeer geschikt kijkvoer voor de meer ervaren horrorliefhebbers.


Braindead

Braindead
Regie: Peter Jackson
Jaar: 1992
Ook bekend als:
Dead Alive.

Bij de naam Peter Jackson zullen velen denken aan grote films zoals de Lord Of The Rings-trilogie, de Hobbit-films en natuurlijk de zeer aangename remake van King Kong. Wij bij FOK!filmblik gaan dan toch liever voor het oudere werk van de sympathieke regisseur uit Nieuw-Zeeland. Jackson brak in 1987 door met de cultklassieker Bad Taste, waarin een sukkel de strijd aan moet gaan met hersensvretende zeemeeuwen en kwaadwillende buitenaardse wezens met buitenproportionele achterwerken. Ook zijn daaropvolgende rolprent Meet The Feebles, een soort van kruising van The Evil Dead, Deep Throat en de Muppet Show zou een wereldwijde cultstatus krijgen. In Jackson's derde film Braindead draait het allemaal om een Sumatraanse aap-rat, een dier dat ooit geboren werd nadat een aap werd verkracht door een met de pest besmette rat. Na allerlei verwikkelingen komt het dier in de dierentuin van Wellington terecht.

Lionel Cosgrove is een beetje een sukkel die nog bij zijn dominante moeder woont. Lionel is verliefd op Paquita, de dochter van de winkel in het gehucht waar ze wonen en gaat samen met haar naar de dierentuin. Dat staat de jaloerse moeder van Lionel maar niks aan en ze gaat stiekem achter het tweetal aan. Dan wordt moeder Vera door de aap-rat gebeten, wat meteen het begin is van een heleboel dood en verderf, die op zeer creatieve wijze in beeld wordt gebracht. De Sumatraanse aap-rat zou later ook terugkeren in Jackson's remake van King Kong, waarin we op het schip een krat zien staan met de tekst "Sumatran Rat Monkey — Beware the bite!" en in de film Hotel Transylvania.


Deadheads

Deadheads
Regie: Brett & Drew T. Pierce
Jaar: 2011
Ook bekend als:
Zombie Heads.

Net zoals Shaun Of The Dead en Juan Of The Dead weet ook Deadheads een perfecte mix van horror en humor af te leveren. In Deadheads draait het om een tweetal zombies die opeens weer enigszins bij hun positieven lijken te komen en besluiten om de liefde uit hun leven op te gaan zoeken. Bij de ene is dat een lang verloren schoolvriendinnetje te zijn, de andere zombie is eigenlijk alleen maar op zoek naar bier! Wat de twee bevriende zombies echter niet weten, is dat ze achtervolgt worden door agenten van een meedogenloze firma, die zo haar eigen plannen heeft met de twee.

Heerlijk vermakelijke pulp van de regisseurs Brett Pierce en Drew T. Pierce, die ook het scenario voor deze film leverden. Vooral het personage van de zombie Cheese is er eentje om in te lijsten. De gebroeders Pierce maakten met Deadheads een duidelijk eerbetoon aan pioniers als Romero. Avontuur, horror, humor en romantiek, wat wil een filmliefhebber nog meer? Mocht je denken "Wat klinkt die naam Pierce bekend" dat kan kloppen. Brett en Drew zijn namelijk de zonen van fx-specialist Bart Pierce, die zo ongeveer opgroeiden op de set van de originele The Evil Dead-film van Sam Raimi.

Voordat we afsluiten nog één vraag: Wat is jullie favoriete onbekende zombiefilm?

Veel kijkplezier