Franklop's marathonblog (5)

FOK!sport-medewerker franklop gaat één van zijn voorgenomen doelen proberen te halen in 2011: het uitlopen van de marathon van Rotterdam. Middels een blog zal hij jullie FOK!users op de hoogte houden van zijn voorbereiding, die ongetwijfeld gepaard zal gaan met hoge pieken en diepe dalen.

Zo daar zijn we weer. Het heeft even geduurd en dat was niet zonder reden. Laat ik bij het begin beginnen. Sinds de vorige blog, vijf weken geleden, is er een boel gebeurd.

Het begon aanvankelijk goed. Na de belachelijk koude periode kon ik lekker veel kilometers maken en die gingen me ook vrij behoorlijk af. Precieze afstanden weet ik niet meer (wel onder andere een 20 kilometer), maar zoals ik al zei ging het erg goed.

Daarna ging het echter mis. Tijdens een loop op maandagavond drie weken terug ging ik na twaalf kilometer een heuvel op. Op het eind daarvan schoot het opeens in mijn rechterbovenbeen. Met mijn geluk was ik ook precies halverwege het rondje, dus besloot ik om het rondje rustig, maar wel in een looppasje, uit te lopen. Het ging wel steeds moeizamer en het begon ook wat meer pijn te doen.

Bij thuiskomst werd het niet beter, ik besloot maar om het te laten rusten en niet langs de fysio te gaan. De twee dagen erna kreupel lopen nam ik maar voor lief. Na een week leek de pijn weg te zijn en ging ik weer op pad. Alleen onderweg kwam de pijn weer terug, waardoor ik die ronde moest afbreken.

Die week ging ik toch langs de fysio, die in eerste instantie tot de conclusie kwam dat ik een irritatie had bij de aanhechting van mijn kuitspier aan mijn bovenbeen. Nu was ik behoorlijk geïrriteerd, dus het zou best zo kunnen zijn. Na een paar dagen rust maar weer geprobeerd, op advies van de fysio, een klein rondje te doen. De pijn kwam echter weer terug...

Vandaag weer een afspraak bij de fysio gehad en even een paar intensieve oefeningen gedaan, om beter te kunnen kijken wat de pijn veroorzaakte. Deze bleek niet vanuit mijn kuitspier te komen, maar vanuit de pees van de hamstring. Conclusie: nog meer rust houden en proberen de pijn eruit te rekken.

Tsja, en nog meer rust kan ik eigenlijk niet gebruiken. Dit was juist dé tijd geweest om kilometers te maken. Ik twijfel nu meer dan ooit aan mijn deelname aan de marathon van dit jaar... Ik ga nog niks afzeggen. Eerst de City - Pier - City doen en dan zie ik het wel verder!