Westerkerk Amsterdam
Nadat ik de avond daarvoor de hoogmis van de faustische cultuur had bezocht (d.i. Awakenings met Joris Voorn in Gashouder Westerpark), ging ik in de ochtend richting de Westerkerk. Het voordeel van festivals die om 0.00 afgelopen moeten zijn is dat je de volgende dag toch weer redelijk fris erbij zit. Het kostte me dus weinig moeite om op te staan en naar de kerk te gaan, al heb ik het deze keer wel veilig gespeeld en koos ik voor de PKN. Ik had de vorige keer al geconstateerd dat ik meer protestant dan katholiek ben, dus PKN geniet bij mij de voorkeur.
De Westerkerk is niet zomaar een kerk. Deze kerk gelegen vlakbij de Dam heeft een prachtig orgel en bovendien ook twee luiken naast het orgel hangen die geschilderd zijn door Gerard de Lairesse. Het orgel hing er gelukkig niet alleen voor de sier, maar er was ook een organist tijdens de dienst. Het was nota bene 400 jaar geleden dat Jan Pieterszoon Sweelinck het leven liet, dus het orgel heeft daar muzikaal aandacht aan besteed. Mooier nog was echter het afsluitende orgelspel waarin Fuga in g-moll, BWV 535 van J. S. Bach ten gehore werd gebracht. Zo mooi dat de kerk zelfs begon te klappen.
Deze gemeente is voor een groot gedeelte vergrijsd. Niet zo sterk als de gemeente de Bron, maar het is toch opvallend hoeveel grijsaards hier aanwezig waren in vergelijking met de Amstelgemeente. Laatstgenoemde zit maar een paar minuten lopen verderop! Je zou toch ergens meer kruisbestuiving verwachten tussen deze twee gemeenten: enkele stelletjes naar de ene, wat ouderen naar de andere, misschien de ene zondag in de Westerkerk en de volgende zondag in de Amstelkerk. Ik noem maar wat, ik vond het in ieder geval opvallend.
De preek was goed, niet bijzonder te noemen. De schriftlezing uit Jeremia 5: 20-25 en Marcus 8: 14-21 monde uit in een verhaal over hoe de mens in de ban van zaken kan raken. Ik moest sterk denken aan datgene wat Kierkegaard in Het Begrip Angst als het demonische heeft aangeduid: je wordt voortdurend bezeten door één onderwerp en plotsklaps dan kan het eruit schieten. Deze preek had evengoed naar aanleiding van Tolkien gehouden kunnen worden, dus in die zin zaten er ook waardevolle vruchten voor de seculier in.
Al met al was het een goede dienst, was de liturgie op orde en was de preek voldoende een handreiking om mee te nemen in het dagelijkse leven. Als ze nou een verbinding met de Amstelgemeente aangaan, dan zou dit nog wel eens mijn gemeente kunnen worden.
