Beyond the Game

Beyond the Game begint met vertellen wie Sky is. Hoewel namelijk nog best wat gamefans Grubby zullen kennen omdat hij Nederlander is, zal dat minder gelden voor de Chinese tweevoudig wereldkampioen. Het verhaal van Sky wordt verteld zoals we dat wel gewend zijn in documentaires. Hij komt zelf aan het woord, maar ook zijn ouders, zijn vriendin en andere bekenden uit zijn leven vertellen over hoe hij gegroeid is tot professioneel gamer. Het leuke hieraan is dat zijn ouders vrijuit praten en gerust zeggen dat ze hem flink geslagen hebben toen hij jong was, om te zorgen dat hij zou stoppen met gamen. Je krijgt een redelijk beeld van hoe Sky is; zoals wel vaker met Chinezen werkt hij hard voor wat hij wil bereiken. Hij geeft zelf toe dat hij geen heel tactische speler is en hij moet dan ook twaalf uur per dag! oefenen om mee te komen met de rest van de wereldtop. Het is jammer dat hij zelf wat minder aan het woord komt, maar volgens De Putter komt dit doordat Sky het nu eenmaal erg druk heeft en weinig tijd had voor de documentaire.

Na een blik in het leven van Sky kijken we mee met onze eigen Grubby. De manier waarop dit gefilmd is is totaal anders. Waar we van Sky een beeld krijgen, doordat er over hem gepraat wordt, krijgen we van Grubby een beeld, doordat we gewoon een kijkje krijgen in zijn leven. Zo opent het verhaal met een beeld van Grubby aan het ontbijt met zijn moeder, terwijl ze praten over wat hij gaat doen de komende tijd. Gedurende de rest van de film blijft deze tegenstelling tussen filmen bestaan. Later krijgen we een kijkje in een appartement dat Grubby en zijn vriendin op het oog hebben en hoe hij zich voorbereid op de WCG. Toch leer je nooit echt hoe zijn leven echt in elkaar zit. Juist doordat je af en toe slechts kunt meekijken, maar er nooit met hem gepraat wordt of met zijn familie of vrienden, krijg je geen beeld van wie Grubby nu eigenlijk is. Hoe ontdekte hij zijn talent? Hoe is hij groot geworden? Wat is zijn motivatie om een sport te beoefenen die in zijn vaderland toch niet echt groot is? Het is best jammer dat we geen beeld krijgen, want het is iets waar zeker de gamers heel benieuwd naar zullen zijn.

Als laatste is er dan de Zweed MadFroG, de wereldkampioen van 2003 die nu gestopt is met professioneel gamen en geniet van een baantje en het burgerlijke leven. Het idee van het filmen van MadFroG is vrij duidelijk, na zijn succes op de WCG verbleef hij elf maanden in Azië om zijn brood te verdienen met gamen, maar hij ging kapot aan de roem. Althans, dat is wat er waarschijnlijk aan de hand is. Het jammere is namelijk dat MadFroG vrijwel niet zelf in beeld komt om te praten over zijn gloriedagen en zijn ouders hebben ook weinig toe te voegen. Het zou best interessant kunnen zijn om een kijkje te nemen in het leven van een gevallen kampioen, maar het is zo beperkt in deze film dat het net zo goed weggelaten had kunnen worden.

Mijn beeld van de hele film is eigenlijk niet veel anders dan mijn beeld over de stukjes met MadFroG. Het is allemaal leuk en aardig, maar je komt nooit echt in de wereld waarin Grubby en Sky leven. Ze zijn groot in WarCraft III, dat is duidelijk, maar dat is na afloop nog steeds alles dat je weet. Als je niet weet wat WarCraft is, dan heb je ook vrij weinig aan de film, want daar komt nooit duidelijkheid in. De Putten vertelde dat hij zelf ook nooit geleerd heeft hoe het spel werkt en het niet meer dan een kleine twee minuten gespeeld heeft. Hij kan dan ook niet aan de kijker overbrengen wat het is en hoe die wereld van professioneel gamen, die hier toch alles behalve bekend is, nu in zijn werk gaat. Het is jammer, en aan het einde van de film blijf je dan ook zitten met meer vragen dan je van te voren had. Het gevolg is dat deze film eigenlijk alleen geschikt is voor de verstokte WarCraft-fanaat die het leven van zijn helden een tikje beter wil bekijken. Voor de leek is de film compleet ongeschikt en de gemiddelde gamer zal er ook weinig aan hebben.