Spore-presentatie in Londen

De ironie van de dag begon al snel. In de Sp!ts stond een artikel over wat een chaos het altijd is op London Heathrow Airport. Al snel merken we dat dit wel redelijk klopt. De vlucht die eigenlijk een uur moet kostten, kost er uiteindelijk ruim twee. Het was mistig en tsja, dan kun je natuurlijk niet landen. Het kan natuurlijk altijd erger, de Belgische pers zat nog vast in Brussel ten tijde dat wij al lang en breed geland waren. Vanaf Heathrow gingen we per touringcar, ja een touringcar met slechts zes mensen erin, naar het hoofdkantoor van Electronic Arts voor Europa. Dit staat een flinke afstand buiten Londen, op een rustieke groene locatie met een mooi klein meertje ernaast. Ik zou direct begrijpen waarom veel mensen op die locatie willen werken.

Na het ontvangen van onze ID-badge werden we naar boven een kleine vergaderruimte in geleid, alwaar een aantal PC\'s klaar stond en een groepje medewerkers van EA en Maxis. De presentatie die we kregen werd gegeven door Thomas Vu, Gameplay Produces voor Spore bij Maxis. Hij is verantwoordelijk voor de balans in de game en het design van de werelden. Hij liet kort elke fase van de game zien, van Cel tot Galaxy, en natuurlijk de editors die daarbij horen. Interessant was op dit moment vooral de manier waarop Maxis de community van Spore bij elkaar wil brengen. De game krijgt namelijk een zogenaamde Sporepedia. Via deze encyclopedie kun je jouw gecreëerde soorten uploaden naar een centrale server en nieuwe content van andere users downloaden. Al deze files zijn niet groter dan 8 kilobyte, hiermee zijn ze daadwerkelijk kleiner dan de icoontjes die ermee gepaard gaan! Door dit formaat is het mogelijk om heel veel content snel te downloaden. Vele duizenden leveren zo geen probleem op.

Dit hele proces van downloaden is continu bezig en je kunt er ook invloed op uitoefenen. Ben je bijvoorbeeld boos op een speler, omdat hij een ras heeft gecreëerd dat het jou erg lastig heeft gemaakt, dan kun je alles van die speler bannen. Ook leuk is dat je kunt zien wat jouw creatures doen buiten jouw eigen game om. Zo kun je zien hoe vaak hij is gedownload, of andere spelers hem gebruiken om zelf te spelen en hoeveel invloed hij gaat uitoefenen in andere Spore-werelden. Mocht hij bijvoorbeeld vernietigd worden door een bepaalde speler, dan kun je dat te zien krijgen en uit wraak ook kijken of je het ras van die speler in je eigen game kan uitroeien. Verder biedt Sporepedia via Sporecast de mogelijkheid om informatie te geven over je creatures en je kunt fimpjes maken van je creatures en deze via Youtube online zetten. Allemaal erg simpel met een klik op de muis.

Na deze presentatie mochten we zelf aan de slag met de game. Allereerst was de PC aan de beurt. Omdat de creature creator wel een van de speerpunten van de game is, was dat uiteraard waar ik mee begon. Al snel had ik een gevaarlijk en agressief monster in elkaar gedraait met een kop waar een Predator nog van zou schrikken. Iets wat vrij typerend bleek, alle mannen zetten gelijk een zo bruut mogelijk wezen in elkaar, terwijl vrouwen juist kozen voor iets liefs en schattigs. Hoe het ook zei, toen ik met mijn creature de Tribal fase inging gedroeg hij zich zoals ik dat wilde. Er werd flink gejaagd en vele inheemse dieren legden al snel het loodje om als voedsel te dienen. Na een kwartiertje aanklooien moesten we de ruimte verlaten, want de presentatie voor onze Belgische collega\'s zou daar gehouden gaan worden, en dus mochten we verder gamen in een ander zaaltje.

Na de korte verhuizing besloot ik eens te kijken wat de DS te bieden had. Ik had er nog helemaal niks van gezien en was dus wel benieuwd. Al snel realiseerde ik me dat Spore op de DS geen open game was zoals op de PC, maar meer een soort adventure/RPG. Ook opvallend was dat vrijwel alles plat was, dit om de kracht van de DS te sparen waarschijnlijk. Desalniettemin is het wel de game geworden waar ik de meeste tijd mee doorbracht die dag. Pas na dik een uur spelen kon ik mijn blik van het scherm afwenden naar de onbezette PC die naast me stond. Na nog een beetje geklooid te hebben in de celfase van de game, ik ging continu dood, werden we teruggeleid naar het eerste zaaltje. Hier konden we nog wat laatste vragen stellen aan Thomas Vu.

De terugweg verliep gelukkig heel wat soepeler dan de heenreis. Hoewel we nog wel een sprintje hebben getrokken om onze vlucht niet te missen, te lang in het cafe blijven plakken, ging alles wel prima. De vlucht duurde nu eens niet twee keer de tijd die ervoor stond en eenmaal op Schiphol stonden we in no-time weer buiten op het station. Al met al een erg leuke en interessante dag. Ik was al jaren benieuwd naar wat Maxis nu eigenlijk aan het doen was met Spore en mijn vertrouwen in de game is flink verstevigd. Voor een uitgebreid verslag van de PC-versie en de DS-versie kun je de previews lezen die de afgelopen dagen verschenen. Een ding is zeker, ik kan niet wachten tot 5 september als de game uitkomt.