Diablo II: Resurrected

Diablo II is een van de grootste klassiekers in gaming. Het spel heeft in 2000 de jeugd van veel gamers gestolen, zij raakten verslaafd aan de simpele actie-gameplay en de drang om de beste loot te vinden. Meer dan twintig jaar later heeft Diablo II eindelijk een mooie remaster gekregen.

We gaan zo verder praten over Diablo II: Resurrected, maar de huidige gang van zaken rondom Blizzard kan niet helemaal onbesproken blijven. De beroemde ontwikkelaar is verwikkeld in meerdere rechtszaken vanwege  seksuele intimidatie en ander wangedrag op en buiten de werkvloer. Het is een grote smet op de ooit zo geliefde ontwikkelaar en wij hopen dat de slachtoffers gerechtigheid krijgen. Dat gezegd hebbende, dit alles heeft verder geen invloed op onze recensie van deze game.

Dat zou ook niet helemaal eerlijk zijn, want Diablo II: Resurrected is ontwikkeld door Vicarious Visions. Zij hebben voor deze remaster nieuwe 3D modellen gemaakt die perfect aansluiten op de stijl van de originele game. De lugubere sfeer van de game is goed vertaald en aangekleed met een HD jasje. Je kunt zelfs op elk moment schakelen tussen de nieuwe en de oude graphics om te vergelijken.

Diablo III is natuurlijk jarenlang bekritiseerd door de iets meer cartoony en kleurrijke stijl. Het klopt inderdaad dat Diablo II een stuk meer somber is en dat heeft in ieder geval ook mijn voorkeur. De designs van de monsters en de omgevingen zijn luguber en spreken meer tot de verbeelding. Ook de creepy muziek sluit hier goed op aan.

Wat is er dan nog meer nieuw aan Resurrected? Naast de graphics is er alleen aan een paar elementen gesleuteld. De verhalende filmpjes zijn ook frame voor frame geremastered en natuurlijk vele malen mooier. Verder is de zogenoemde ‘shared stash’ uit Diablo III nu ook dit dit spel geïmplementeerd. Dat maakt het een stuk makkelijker om uitrusting tussen je verschillende personages te verdelen. Ten slotte pik je nu automatisch het goud dat op de grond ligt op.

De gameplay is voor deze remaster uiteraard zo goed als ongewijzigd. Je moet nog altijd in willekeurig gegeneerde buitenomgevingen en dungeons hordes monsters en demonen slachten. Dat gaat op precies dezelfde manier als twintig jaar geleden, maar in dit geval is dat een pluspunt. Ongeacht wat voor klasse je speelt gebruik je een mix van skills om die monsters te verslaan. De essentie is simpel, maar in tegenstelling tot Diablo III moet je in deze game vrij goed opletten waar je je skillpoints in investeert.

Veteranen weten natuurlijk precies wat voor build en uitrusting je nodig hebt, maar als je nieuw bent of veel bent vergeten kan het spel vrij pittig zijn. Monsters hebben verschillende weerstanden en je personage moet effectief zijn zowel tegen hordes als tegen individuele (mini)bazen. Ik heb dit keer met een Sorceress, een Necromancer en een Amazon gespeeld. Het is leuk om te ervaren hoe al deze klassen verschillende tactieken vereisen.

Het spel komt beter tot zijn recht als je het samen met iemand anders speelt, al moet ik zeggen dat ik het persoonlijk tot twee spelers beperk. Met nog meer spelers verdwijnt alle uitdaging en wordt het scherm erg chaotisch. Als je samen speelt moet je wel de loot delen, want in deze game is de loot niet per individu anders zoals in Diablo III.

Het is ook de eerste keer dat ik een Diablo-game met controller speel. Dat werkt grotendeels goed, maar er zijn wel wat kleine problemen. Veel skills maken namelijk gebruik van auto aim, je skill concentreert zich dan op het monster waar je op dat moment naar kijkt. Voor de meeste skills is dat prima, maar er zijn ook skills die even tijd nodig hebben om te activeren en dan missen of skills die je niet op een specifieke vijand wilt richten. Het was beter geweest als je voor dat soort skills zelf wat meer controle had.

Helaas zijn er ook aspecten die in 2021 minder indruk maken. Het flinterdunne verhaal en de personages zijn bijvoorbeeld gewoon prut. De plotelementen zijn saai en voorspelbaar en de handelingen van de personages zijn ongeloofwaardig en totaal niet logisch (de opdracht die Tyrael aan Marius geeft is bijvoorbeeld lachwekkend). Verder is er naar mijn smaak te veel inventory management in dit spel. Je personage kan niet zo veel bij zich dragen, zelfs als je bekende trucs gebruikt zoals de Horadric Cube en de inventory van je ingehuurde mercenary. Dat betekent dat als je geld wilt verdienen je toch relatief vaak terug naar de stad moet om je loot te verkopen. Aan de andere kant heeft geld in dit spel relatief weinig nut, maar dat is eigenlijk ook een minpunt.

Een ander minpunt is dat dit soort online games bij de lancering simpelweg niet goed functioneren. De eerste week had de game allerlei bugs waarbij sommige spelers progressie of zelfs hun hele personage konden kwijtraken. Soms was het ook onmogelijk om voor bepaalde tijd te spelen en de servers hadden veel onderhoud nodig. Het is vrij typisch en enigszins binnen de lijn der verwachtingen, maar het blijft irritant. Ten slotte vind ik dat Diablo III, ondanks alle problemen die die game heeft, een betere endgame bevat.

Conclusie:
Dialo II: Resurrected is een uitstekende remaster van een oude mijlpijl in gaming. De nieuwe graphics zijn prachtig en wat betreft gameplay heeft Diablo II de tand des tijds goed doorstaan. Toch is niet alles koek en ei. Het verhaal is slaapverwekkend, er is te veel inventory management en de lancering via battle.net was verre van vlekkeloos. Nieuwe spelers en oude fans kunnen wel al met al blij zijn met deze mooie actie-RPG.

Gespeeld op PS5, ook beschikbaar voor pc, PS4, Xbox Series X|S, Xbox One en Switch.