Call of Duty: Remastered

Het moment dat je wist zou komen: Activision heeft samen met Raven Software dan eindelijk een remastered editie uitgebracht van één van de delen van Call of Duty. En niet zomaar een deel, misschien wel het beste deel van de gehele serie, namelijk Call of Duty 4: Modern Warfare. De 4 hebben ze maar gedropt uit de naam, maar is deze remaster het kopen waard?

Voordat je naar de winkel rent, moet je je wel even realiseren dat Call of Duty: Modern Warfare Remastered alleen maar te koop is als je Call of Duty: Infinite Warfare hebt gekocht. Daarmee kun je je afvragen of het een remaster is of een hele, hele grote DLC. Het is dan ook niet de vraag of hij ooit los gekocht gaat wordenm maar wanneer. Ondertussen lopen een heleboel gamers een gigantisch goede game mis. Want jemig, het is dan bijna tien jaar geleden, maar wat voelt de game nog steeds godsgruwelijk vet aan.

Ik kan er alleen niet met mijn hoofd bij waarom de multiplayer nog niet actief is. Fair enough, tien jaar geleden was de singleplayer even belangrijk als de multiplayer, maar zo moeilijk is het toch niet om alvast de de multiplayer te activeren? Het is niet alsof iedereen het nu ineens gaat spelen, dat laten jullie niet eens toe, want alleen de PlayStation 4 bezitters van de Elite-versie kunnen er nu pas mee aan de slag!

Genoeg geklaagd, nu terug naar de game zelf. En man man man, wat was dat even 10 uurtjes puur genot. Ik was even vergeten hoe goed de singleplayer eigenlijk ook alweer kon zijn. Het had een pace van jewelste, eentje waarbij een cavia met een lijntje teveel op nog een puntje aan kan zuigen. Schieten, in een AC130 klimmen en alles neermaaien, schieten, in een Black Hawk alles neerschieten, schieten, even rustig sluipen met geduld, weer als een bezetene schieten. En dat alles zonder dat je het gevoel hebt dat ook maar een van de developers een level expres te lang heeft gemaakt om de gameplayuren maar op te rekken.

Je zou bijna de missies ambachtelijk willen noemen. Toen ik voor het eerst weer achter de kanonnen zat van de AC130, kreeg ik spontaan een klein stijfje  .Het was iets wat je vroeger alleen zag op sites zoals LiveLeak, en jij als speler mocht het voor eerst het naspelen. Fuck de pacifistische haters, het voelde gewoon goed om vanuit de lucht bombardementen uit te voeren. De droge humor, de monotone gesprekken tussen de grond en de lucht en dan een droge opmerking van je collega. Ka-boom, That’s a hit, Gun Ready! Zo op het eerste gezicht niet de meest spectaculaire opmerkingen, maar wel een paar die een dikke impact op mij hebben achtergelaten.

Zoals een echte remaster betaamt zijn alleen de graphics opgepoetst. Ik heb dit jaar vele remasters gespeeld en de een ziet er beter uit dan de ander. Ik weet niet wat ze bij Raven Software op hun brood doen, maar ik wil het ook hebben. De game ziet er zo mooi uit, dat je, als je de twee games naast elkaar houdt, je makkelijk het verschil ziet tussen dag en nacht. De game ziet er zo mooi uit, dat als je had gezegd dat dit een nieuwe game was geweest, ik je zo zou geloven. Alles is opgepoetst, van grasprietje tot aan de snorharen van Captain Price, het zou zo in een museum kunnen.

Natuurlijk zie je er her en der wel aan dat je met een bijna 10 jaar oude game te maken hebt. Je ziet soms dat vijanden blijven spawnen, de gameplay is niet overal even snel, je kunt niet schieten vanaf ladders en nog meer kleine bugjes die geen naam mogen hebben. En nee, dit is niet omdat ik alles met de mantel der liefde wil bedekken, het is gewoon een vette game. Je kunt zeggen dat alles alleen een likje verf heeft gekregen, maar dat is in dit geval genoeg. Nu nog de multiplayer vrijgeven en Activision heeft een geduchte tegenstander, namelijk hun eigen game.