Just Cause 3

Soms nemen spellen zichzelf te serieus. Donker verhaal, geen enkele humor, realistische situaties met wereldproblematiek en een moraal die opgedrongen wordt. En dan komt er Just Cause 3 uit en kunnen we los met alles wat kan schieten, exploderen, en crashen. Gewoon, omdat het kan.

Er zit wel degelijk een verhaal in het spel. De nogal explosief-verzotte Rico Rodriguez verlaat The Agency en gaat terug naar zijn geboorteplaats, het eiland Medici. Dit fictieve Mediterraanse eiland is onder het bewind van de dictator General Di Ravello die nog veel meer wil dan alleen macht over een eiland. Toevallig is er alleen op Medici is het goedje Bavarium te vinden, en Di Ravello heeft de eigenschappen gevonden waarmee hij de wereld denkt te kunnen veroveren. Bavarium is normaal erg explosief, maar door het te bewerken levert het onbeperkt brandstof, beide erg handig voor een tot de tanden toe gewapend leger. Rico gaat er een stokje - of beter gezegd heel veel explosieven - voor steken om de dictator te stoppen.

Eerste tip die ik kan geven: speel dit spel niet voor het verhaal. Als je dat doet is het een reguliere all-out shooter en beleef je lang niet zoveel lol. Wanneer je het enorme gebied die de makers voor ons als speeltuin hebben neergelegd juist gaat verkennen, nederzettingen lukraak gaat neerhalen en challenges gaat doen, dan komt pas echte pret om de hoek kijken. Ik vergelijk het met Grand Theft Auto, alleen dan een veel grotere wereld waar je nog waanzinnigere dingen kunt doen.

Het grote verschil met dat spel is dat Rico zijn eigen vervoer is. Natuurlijk, je kunt saai offroad gaan cruisen in een auto, maar waarom zou je als je een grappling hook, een parachute en een wingsuit hebt? De mechaniek om je daarmee voort te bewegen is even wennen, maar daarna waan je je een soort Spider-Man, zonder de hoge gebouwen. Gebouwen, maar ook lantaarnpalen, bomen en voertuigen laten je heerlijk lang in de lucht zweven. Pak een jet en vlieg regelrecht naar een vijandelijke basis met brandstoftanks. Vergeet dan niet de ejectknop op tijd te gebruiken en ga met je wingsuit verder op je explosieve tocht door granaten nog eens over de net niet geraakte hoekjes van het kamp te strooien.

Je grappling hook is niet alleen een manier om voort te bewegen, maar ook een wapen op zich. Ook hier weer: waarom schieten op twee hummers als je ze ook aan elkaar kunt knopen met je grappling hook en ze aan een overvliegende helikopter kunt hangen? Of waarom grapple je jezelf niet naar de helikopter, trekt de piloot eruit en schiet op alles wat beweegt? Rico hoort overduidelijk in de lucht, net als de dingen die hij opblaast. Als je met hem gaat lopen dan loopt hij als een dronken persoon met teveel wapens in zijn handen. Het werkt, maar het is gewoon een stuk minder spectaculair.

Je hebt misschien niet onbeperkt kogels, maar je hebt verdomd veel wapentuig tot je beschikking. Twee semi-automatische uzi’s of toch maar een bazooka? Kapot gaat alles toch wel. En dat maakt Just Cause 3 zo heerlijk: probeer dingen uit, in het ergste geval explodeert het. Maar dat moest het toch, ook in het beste geval.

Dan de onvermijdelijke maar: het opblazen wordt repetitief. Zeker, het is echt erg tof om dingen op te blazen, op de meest bizarre manieren, de doelen op zich blijven lichte variaties op elkaar. Op een gegeven moment heb je het wel gezien. En dan is het korte verhaal geen redding, maar ook de challenges niet. Avalanche Studios heeft op wel tig plekken namelijk allerlei uitdagingen voor ons neergelegd. Zijmissies, om ze maar zo te noemen. Bij de een moet je zoveel mogelijk punten scoren met je bazooka terwijl je een basis aan gort blaast met onbeperkte voorraad munitie. Dan zijn er races, om zo snel mogelijk door ringen heen te rijden. Diezelfde ringen we ook zien bij de wingsuit challenges, maar dan in de lucht natuurlijk. De missies vervelen snel en zijn alleen goed om nieuwe perks, mods genoemd in dit spel, te unlocken.

Had ik de review na een uurtje of vijftien geschreven, na het verhaal te hebben uitgespeeld, dan was ik waarschijnlijk dolenthousiast en het cijfer een stuk hoger geweest. Maar ik vroeg me zelf af hoe leuk het zou blijven en na een beetje meer tijd erin te stoppen was het al vrij duidelijk: het wordt saai. En dat terwijl Just Cause 2 makkelijk met 80 uur nog leuk bleef gebeurt dat niet met dit derde deel. Het ziet er veel beter uit; op mijn pc draaide het spel, na een grafische driverupdate en een game-update, als een zonnetje, maar de weinige variatie in wat je moet doen in deze wereld breekt deze game op.

Wil je hersenloos vermaak in een grote speeltuin die er prachtig uitziet door alles kapot te schieten en te laten exploderen, dan is Just Cause 3 prima. Maar zorg er dan wel voor dat je het niet te lang achter elkaar speelt, want het wordt heel erg repetitief. Daar kunnen online leaderboards niet bij helpen, al houden ze de meest aparte scores (hoe lang is een soldaat aan een auto meegesleept door jouw grappling hook?) bij.