Don't Starve
Indies zijn hip and happening en met de nog karige AAA-line-up op PlayStation 4 zijn ze een groot deel van het bestaansrecht voor Sony’s nieuwe console. Sony maakt hier dankbaar gebruik van door onder andere Resogun bij de start gratis aan te bieden voor PlayStation Plus-abonnees. Sinds kort kan ook Don’t Starve hieraan worden toegevoegd. Gratis voor Plus-abonnees, maar is het de moeite van het downloaden waard?
Don’t Starve is overigens geen heel nieuwe game. De pc-versie is namelijk al sinds april 2013 verkrijgbaar via Steam. Met name doordat de PlayStation 4-versie begin januari gratis werd aangeboden aan PlayStation Plus-abonnees, anderen betalen veertien euro, verscheen de game opeens bij een hoop mensen op de radar.
Het primaire doel van Don’t Starve is, zoals de titel al doet vermoeden, eenvoudig uit te leggen. Je bent gedropt op een eiland en het is aan jou om zo lang mogelijk te overleven. Het belangrijkste hierbij? Zorg voor eten. Een extra bijkomstigheid is dat er 's nachts monsters ten tonele verschijnen die het op jouw leven hebben gemunt. Naast eten als primaire levensbehoefte is een lichtbron in de vorm van vuur dus ook handig om te overleven.
Hoe langer je overleeft, hoe meer ervaringspunten (XP) je krijgt. Bij voldoende XP ga je een level omhoog, waarbij je geregeld een nieuw speelbaar personage vrijspeelt. Deze personages hebben allemaal een specifieke feature. Zo zijn er die banger dan anderen zijn in het donker of die een ziekelijke voorkeur hebben voor vuur. Hierdoor heb je weer een ander uitgangspunt bij een volgende keer spelen en wordt de gameplay weer net iets anders dan ervoor.
Niet alleen zit er een dag-avond-nachtcyclus in het spel, er zijn ook seizoenen verwerkt in de cycli. Dit is behoorlijk diepgaand uitgewerkt. Zo zul je meemaken dat de donkere nachten gedurende het spel variëren in lengte, waardoor je in de winter meer vuur nodig hebt. Ook zijn in de winterse periodes de voedselbronnen, zoals konijnen en wortels, in mindere mate aanwezig dan in de zomer. Wie lang wil overleven moet dus niet alleen een strategie hebben voor de korte termijn, maar ook aan de lange termijn denken door onder andere eten op te slaan.
De wereld van Don’t Starve zit boordevol mogelijkheden. Er zijn verschillende soorten ondergrond, waar je verschillende grondstoffen kunt vinden. Via een visueel menu kun je zien wat je allemaal kunt maken en wat je daar allemaal voor nodig hebt. Een minpuntje van het spel is dat alle benodigde grondstoffen staan weergegeven als plaatje. Meer dan eens heb ik mijzelf afgevraagd wat het nu precies is waar ik naar op zoek moet of wat ik moet fabriceren. Een pluspunt van het menu is dan weer dat via de kleurcoderingen rood en groen het spel aangeeft of je de benodigdheden al aanwezig hebt of niet.
Hoe langer je speelt, hoe meer je door gaat krijgen dat je met Don’t Starve niet zomaar een leuke, kleine indie in handen hebt. Het ziet er in het begin saai en simpel uit, maar wanneer je alle mogelijkheden gaat uitproberen, merk je dat het eerder overweldigend is qua mogelijkheden. Op een gegeven moment heb je zoveel zaken die je kunt doen en die je in de gaten moet houden, dat het niet anders kan dan dat je er één of twee compleet gaat vergeten.
Conclusie
Schijn bedriegt, zeker bij Don’t Starve. Het is een goed doordacht spel met gigantisch veel mogelijkheden. Het lijkt ook bijna niet mogelijk om twee keer achter elkaar hetzelfde spel te spelen. De gameplay met al haar mogelijkheden zorgt voor een verslavend karakter, waarbij ik op een gegeven moment zelfs een plan van aanpak ben gaan uitschrijven voordat ik een nieuw spel startte. Het menu is niet altijd even duidelijk en het is soms heel frustrerend als je na een goede run (bijvoorbeeld na vijftien dagen overleven) weer helemaal bij het begin moet starten, maar verder is er eigenlijk niets dat het spel echt fout doet. Wie het leuk vindt om dezelfde dingen op tientallen verschillende manieren (opnieuw) aan te pakken, heeft met Don’t Starve een uitstekend spel in handen.
Gespeeld op PlayStation 4, ook beschikbaar op pc.