Castle of Illusion

Nieuw kan je Castle of Illusion voor iOS niet bepaald noemen. De game is een port van een consolegame die op zijn beurt weer een remake was van de originele Castle of Illusion. Allemaal goed en wel, maar hebben al deze tripjes de game deugd gedaan?

Dat Disney ijzersterke films kan maken, is al langer bekend, maar ooit waren hun consolegames ook van een hoger niveau (ja, zelfs beter dan de gameversie van *kuch* Cars *kuch*). Castle of Illusion barst van de innovatieve ideeën. Deze platformer geeft voortdurend zijn geheimen prijs, maar tovert er op magische wijze ook elk level weer enkele nieuwe bij, waardoor je nooit op je honger blijft zitten tijdens het platformen.

Oud maar verfrissend

Wanneer Minnie ontvoerd wordt door de boze heks uit Sneeuwwitje, besluit Mickey achter haar aan te gaan door zeven edelstenen, die verspreid liggen over zeven gebieden, op te zoeken. Elke wereld bestaat standaard uit twee ‘normale’ levels, opgevolgd door een amusant baasgevecht. Aangezien elk level al snel tien minuten kan duren, weet je dat zeker dat je bij het aanschaffen van deze game waar voor je geld zult krijgen.

Daar komt nog eens bij dat de omgevingen origineel zijn. Je komt niet zomaar een woestijn-, ijs-, water- en bosgebied tegen, maar onder andere een speelgoedkamer, een Atlantisachtige ruïne en een snoepland passeren de revue. Mickey beschikt over enkele acties zoals springen en gooien met objecten, maar het is toch vooral het design van de vijanden dat de show steelt. Je weet werkelijk nooit wat er het volgende moment zal verschijnen en dat is verfrissend.

Wat een baas

Het design van de game komt goed tot zijn recht op iOS, zelfs op het kleine scherm van je iPod of iPhone. De controls vragen wat oefening, maar even later is de kunst al gebaard. De hele tijd word je op je avontuur bijgestaan door een rustgevende verteller die op bepaalde momenten informatie verschaft of commentaar levert op de gebeurtenissen. Het is deze stem die de game een eigen karakter geeft en je doet inzien dat je je in een wereld bevindt die zo uit een echte film zou kunnen komen.

Een speciale vermelding voor de eindbazen is op zijn plaats, aangezien deze, op enkele uitzonderingen na, allemaal een totaal andere ervaring bieden. De game doet weliswaar geen moeite om het typische ‘ontwijk en val aan’-patroon te doorbreken, maar het doet dit op een manier die blijft boeien tot het einde. En voor een game van deze orde is dat een hele prestatie.

Conclusie

Als je een console in huis hebt en je naar de oude dagen van Disney verlangt, aarzel dan niet om de superieure versie te kopen. Wil je echter liever de game altijd en overal kunnen spelen, dan is de iOS-versie zeker de moeite. Wanneer je aan de controls gewend bent, gaat er een wonderbaarlijke wereld voor je open.