CD: Lumerians - The High Frontier
Lumerians is een band uit San Francisco wiens roots duidelijk in de zestiger jaren terug te vinden zijn. De vijfmansband, bestaande uit zanger en gitarist Tyler Green, bassist Marc Melzer, toetsenist Jason Miller, drummer Chris Musgrave en percussionist Tony Peluso, werd opgericht in 2006 en maakt muziek die het beste te omschrijven valt als een combinatie van psychedelica, krautrock en alternatieve indierock. Een klein jaar na Transmissions from Telos Vol. 4 is Lumerians terug met een nieuw album. Met The High Frontier heeft de band een zeer gevarieerde plaat gemaakt met een zestal avontuurlijke tracks, gebaseerd op het gelijknamige boek van ruimtevaartpionier Gerard K. O'Neil.
The High Frontier opent met 'Dogon Genesis', een liedje dat kwa geluid wel wat doet denken aan de Spacemen 3 in een zwaar psychedelische bui. Het is een heerlijk popliedje dat mede door de fijne melodielijnen van de orgeltjes meteen voor een authentiek sfeertje zorgt. 'Dogon Genesis' is het meest toegankelijke liedje van dit album en het is dan ook niet echt verrassend te noemen dat dit nummer al eerder op single verscheen. Bij het daaropvolgende 'High Frontier' gaat het er al een stuk heftiger aan toe. Denk aan het oudere werk van Pink Floyd, maar dan gecombineerd met freaky Duitse krautrockbands als Neu! of Amon Düül II, met daarover heen nog een snufje gitaarmuur a la Sonic Youth.
Bij 'The Bloom' spelen tribal drumpartijen een grote rol in een langzaam opbouwend stuk spacerock, waarin we ook duidelijk postpunk-sporen terughoren. Zo klinkt het nummer als een op hol geslagen jamsessie, waarbij vlijmscherpe gitaarriffs en door merg en been gaande synthesizerpartijen met elkaar de strijd aan lijken te gaan, om uiteindelijk in een trancedentale climax te eindigen. Met 'Koman Tong' komen we vervolgens aan bij een stuk psychedelica met Oosterse invloeden. Na het heerlijke instrumentaaltje is het tijd voor 'Smokies Tangle', met een lengte van dik zeven minuten het langste nummer op deze verrassende plaat. 'Smokies Tangle' neemt ruim de tijd om uit te bouwen naar een trippy stuk space rock van de bovenste plank.
Met het eveneens heftig spacende 'Life Without Skin' zijn we dan alweer toegekomen bij het laatste nummer van de cd, waarbij we slechts één enorm minpunt vinden. Met een lengte van slechts 33 en een halve minuut is The High Frontier zeer aan de sumiere kant te noemen en dat is erg jammer voor een band die zulke fijne muziek levert. Alvorens je ook maar één pretsigaret weg hebt kunnen stoken, is het alweer tijd om de cd nog maar een keer te draaien. Maar dat is in het geval van The High Frontier van Lumerians zeker geen straf.