The Imposter

Het verhaal van The Imposter begint in 1994 als de 13-jarige Nicholas Barclay op mysterieuze wijze uit zijn ouderlijke huis in San Antonio in Texas verdwijnt. Dik drie jaar later wordt in een telefooncel in Spanje een gedesoriënteerde jongeman aangetroffen, die beweert de ontvoerde tiener te zijn. Wat volgt is een indrukwekkende documentaire over een enorme smeerlap die profiterend van de ellende van wanhopige ouders door het leven gaat.

The Imposter is het levensverhaal van de 23-jarige Franse oplichter Frédéric Bourdin die zich voordoet als het 16-jarige ontvoeringsslachtoffer Nicholas Barclay. Zelfs de moeder en zus van Nicholas, een doorsnee tiener met blond haar en blauwe ogen, zijn er van overtuigd dat de duidelijk oudere en getinte Frédéric hun vermiste familielid is. Al vanaf het begin van de film weet je als kijker al dat het zaakje stinkt. De Britse regisseur Bart Layton laat ons door middel van oude home videos en interviews met betrokkenen kennis maken met een schokkend verhaal waarin ontvoering, marteling en verkrachting een grote rol spelen.

Het verhaal krijgt een enorme wending als een privé-detective zich met de zaak gaat bemoeien. Als buitenstaander merkt hij al snel dat de jongen met het Franse accent onmogelijk de ontvoerde Nicholas Barclay kan zijn. Als Bourdin uiteindelijk door middel van DNA-onderzoek en vingerafdrukken wordt ontmaskerd is het verhaal echter nog niet afgelopen. The Imposter begint als zo'n typische waargebeurde SBS6 documentaire maar ademt ook zeker dezelfde sfeer uit als een film van de Coen Brothers en/of David Lynch, waarin we ook vaak merkwaardige figuren een grote rol zien spelen. Zo lijkt de dikke privé-detective, met een voorliefde voor het indentificeren van criminelen door middel van hun oorafdruk, regelrecht uit een film van de eerdergenoemde regisseurs te komen.

Layton slaagt in zijn opzet om de kijker vanaf het eerste moment afkeer te laten krijgen van de Algerijn Bourdin. Als hij met een grijns zit te vertellen over hoe hij de wanhopige familie er van wist te overtuigen dat hij hun vermiste zoon was zou je hem eigenlijk het liefst de grimas van zijn gezicht af willen slaan. Het is dan ook eigenlijk niet te bevatten hoe dit ooit heeft kunnen gebeuren. Bourdin blijkt een serieleugenaar en beroepsoplichter te zijn die zelfs vanuit de gevangenis nog families van vermiste kinderen opbelt om hen met valse hoop op te zadelen. Bij het verlaten van de filmzaal zal je als kijker veel onbeantwoorde vragen hebben. Maar wellicht was dat ook het doel van de regisseur die met The Imposter een rolprent af wist te leveren die zelfs op het Internationale Documentaire Filmfestival van Amsterdam hoge ogen wist te gooien.