Fist of the North Star: Ken's Rage 2

Fist of the North Star bestaat dertig jaar en ter ere daarvan brengt Tecmo Koei een nieuw deel uit van Ken's Rage.

Voor de niet-kenners eerst eens het verhaal achter Fist of the North Star. In 199X is de aarde flink naar de klote dankzij een nucleaire oorlog. Water en eten zijn een schaars goed en de overgebleven mensen moeten er om vechten. Ze leven volgens de 'survival of the fittest'. Kortom, alleen de sterkere overleven en de zwakkere worden als slaaf gebruikt of gaan dood.

Kenshiro, de hoofdrolspeler in dit verhaal, komt hevig verzwakt in een dorp aan en wordt gevangen genomen door de inwoners. Een klein meisje, Lin genaamd, helpt hem er bovenop terwijl hij in de gevangenis zit. Als het dorp aangevallen wordt en de leider van die bende dreigt Lin te doden breekt Kenshiro uit en verslaat de leider met zijn speciale vechttechniek, Hokuto Shinsen. Natuurlijk is hij nu een held en gaat hij weer verder met zijn reis. De vervolgreis in het spel volgt de manga op de voet. Ken’s Rage 2 is dan ook een fanservice.

De gameplay in Ken’s Rage 2 is namelijk meer richting de Dynasty Warriors-reeks uit de Tecmo Koei-stal gegaan. Dat betekent meer vijanden op een scherm dan ooit tevoren in combinatie met een simpele besturing om deze gasten op te ruimen. Gelukkig speelt het spel wel veel sneller dan zijn voorganger, waar special moves een cutscene triggerden en je uit de strijd haalden. Om enige diepgang in het levelen van je personages te creëren zijn er orbs te verzamelen van verslagen vijanden en liggen her en der scrolls.

Het interessante aan de orbs is het feit dat ze een ander effect hebben op de leveling van je personage. Het ligt eraan hoe je deze vijand hebt verslagen of je verdediging, aanvallen of je levensmeter verbeterd wordt. Het is alleen jammer dat je geen enkel visueel idee hebt van wat je oppakt. Op je settingsscherm zie je vier balkjes die ieder de progressie bijhouden van de verschillende punten die je verbetert, maar op het speelscherm zie je één kleur orb, dus als je iets specifieks wilt verbeteren moet je constant kijken op je settingscherm om te zien of je wel op de goede weg bent. Een simpel kleurtje aan ieder soort orb zou dit al oplossen.

Scrolls vind je dan weer in kisten. Met deze scrolls verbeter je de statistieken van je personage nog meer. Je kunt vijf scrolls ‘inzetten’. Hierdoor wordt je personage nog iets beter en heb je zelf nog wat keuze hoe je je speelstijl wilt ondersteunen. Als je ze nog op bepaalde manieren combineert krijg je nog meer bonus aan je leven, kracht, aanval, verdediging of speciale techniek.

Deze speciale technieken zijn meestal van het kaliber ‘waar zijn die vijftig man heen die daarnet nog vijandig voor me stonden’. Omdat deze hypermoves zo krachtig zijn, kun je ze niet constant gebruiken dus zijn er ook normale en sterkere aanvalknoppen. Er zijn ook combo’s mee te maken, zodat je een mooie eindmove uit de mouw schudt die meestal zo’n stuk of tien tot twintig vijanden uitroeit als je jezelf goed positioneert in de arena.

Het probleem met dit spel is vooral het repetitieve ervan. Je gaat van punt A naar B, er zijn weinig tot geen geheime locaties te vinden en de stroom van vijanden houdt maar niet op. Voor een half uurtje per sessie nog uit te houden, maar daarna beginnen je duimen toch wel zeer te doen. Het is rammen op knoppen, meer vijanden, nog meer rammen op knoppen en uiteindelijk kom je bij een eindbaas waarbij je weer op diezelfde knoppen moet rammen, een zwakke plek uitbuiten of enige variatie bij zo’n baas zit er ook niet in.

Er zijn twee modi: Legend Mode en Dream Mode. In de eerste modus speel je het verhaal van Fist of the North Star. In de Dream-modus speel je juist de stukken die niet in het hoofdverhaal voorkomen, maar meer de ‘wat deed personage X in de tussentijd’. Voor de fans natuurlijk prachtig, voor de mensen die de originele manga niet kennen zal het allemaal wel en zijn eenvoudigweg meer vijanden te verslaan met diverse personages. Deze twee modi ondersteunen co-op, ook online, al is het nog erg rustig op de servers.

Voor de fans van originele Japanse stemmen in Japanse games: ze zitten erin. Sterker nog, er is nergens een optie om ze naar het Engels te zetten, want blijkbaar wilden ze niet al te veel geld uitgeven voor de Westerse port. Nu staat er wel een geschreven vertaling onder de gesproken scènes, dus het is prima te volgen als je Japans wat roestig is.

Fist of the North Star: Ken’s Rage 2 geeft nergens een echte uitdaging. Individueel gezien moet een vijand geen probleem zijn, maar in groepen zou het af en toe zweten moeten zijn, maar met knoppenrammen red je het zonder problemen. De bazen hebben hetzelfde probleem. Deze zouden veel sterker moeten zijn, maar een strijd der giganten-gevoel is er gewoonweg niet tijdens deze gevechten. Het spel is niet superslecht, dat ook niet, maar het mist gewoon elke uitdaging en daardoor wordt het saai. En dat is jammer.

Gespeeld op Xbox 360, ook beschikbaar op PlayStation 3 en Wii U. 

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.