Alex Cross
Na Kiss the Girls (1997) en Along Came A Spider (2001) keert het personage van Alex Cross na elf jaar terug op het witte doek in de film Alex Cross van Rob Cohen. Er is in de afgelopen jaren heel wat gebeurd. Na Gary Fleder en Lee Tamahori mocht Cohen plaatsnemen op de regiestoel en de titelrol, die voorheen werd vertolkt door Morgan Freeman, is overgenomen door de relatief onbekende Tyler Perry.
Alex Cross is losjes gebaseerd op het boek Cross (2006), het twaalfde deel uit de populaire boekenreeks van de Amerikaanse schrijver James Patterson. In de film draait het wederom om de uit Detroit afkomstige politie-inspecteur Alex Cross, die samen met zijn partner Tommy Kane (Edward Burns) een moordzaak moet zien op te lossen, waarbij een steenrijke zakenvrouw en haar bewakers op gruwelijke wijze zijn afgemaakt. De dader is Picasso (Matthew Fox), een psychopaat die erop kickt om een spelletje met de politie te spelen. Zo laat hij bij zijn moorden schetsen achter met een hint naar zijn volgende klus. Cross is ervan overtuigd dat de excentrieke miljardair Leon Mercier (Jean Reno) het volgende doelwit is van Picasso. Wat volgt is een bloedstollend kat-en-muisspel.
Laten we maar meteen met de deur in huis vallen. Na twee films die zeker het predikaat geslaagd meekregen is Alex Cross een behoorlijk tegenvallende film geworden. Na een lekker begin kakt het verhaal meteen in en verzandt een beetje in onnodig geneuzel. Het personage van Cross mag dan een briljant psycholoog zijn, in de film komt hij meer over als de McGyver onder de zielenknijpers. De man hoeft je maar aan te kijken en hij weet exact te vertellen wat je die ochtend als ontbijt hebt genuttigd. Daarbij weet Perry absoluut niet te overtuigen als een brave huisvader die helemaal op tilt gaat nadat de psychopaat Picasso zijn vizier op hem gericht heeft. En dat terwijl kort daarvoor in de film werd uitgelegd dat de psychopatische moordenaar zich nooit liet afleiden van zijn doel. Het is slechts één van de vele losse eindjes in het nogal rammelende scenario van Marc Moss, die met deze film beduidend minder werk heeft afgeleverd ten opzichte van Along Came A Spider, die ook door Moss werd geschreven.
Het is een beetje een raadsel waarom Patterson en de producers van deze rolprent voor Rob Cohen als regisseur hebben gekozen. Goed, Cohen leverde leuke films zoals Dragon: The Bruce Lee Story en Dragonheart, maar staat toch vooral bekend om visueel fastfood zoals The Fast and the Furious, xXx en The Mummy: Tomb of the Dragon Emperor. Matthew Fox, die we eerder al op een eiland zagen aanmodderen als dokter Jack in de serie Lost, is een verrassend goeie keuze voor de rol van de psychisch gestoorde moordenaar met een voorkeur voor het langzaam doodmartelen van zijn slachtoffers. Hij doet wel wat denken aan een kruising van Hannibal Lecter met de Joker (in de Heath Ledger-versie) en vormt daarmee het enige lichtpuntje in deze verder zoutloze thriller. Voor de enkeling die deze film wel weet te waarderen kunnen we alvast verklappen dat men een vervolg getiteld Double Cross al in de planning heeft. Wat deze film betreft kunnen we heel stellig zijn: snel vergeten!