A-Men

A-Men is een van de weinige puzzelgames op de PlayStation Vita. Deze gameplaykruising tussen Lemmings en Lost Vikings is al een tijdje uit, maar het is er erg stil omheen. Terecht?

Vakantie in november, even de checklist erbij: paspoorten, creditcard, wat geld en natuurlijk een handheld. Neem ik de 3DS of PlayStation Vita mee? Ah, wat maakt het uit, ik neem ze allebei mee. Namco heeft net A-Men voor PlayStation 3 ter review aangeboden dus dan heb ik wat te puzzelen op het strand, bij het zwembad en onder de palmboom, voordat ik de consoleversie onder handen neem. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik nog helemaal niet van het spel heb gehoord. Waarom deze zo laag onder de radar door heeft gevlogen weet ik niet, maar dat ga ik nu meemaken.

In 1972 a crack commando unit was sent…

Puzzelen dus, maar dan met een nietszeggend verhaaltje erbij. Er is een team in een robotfabriek dat na de standaard werkuren nog aan het aankloten is in de fabriek. Op een dag verneuken ze het helemaal en de robotsoldaten komen er letterlijk aan de lopende band uit. Niet goed dus, en het team bedenkt het hele gebouw, inclusief soldaten, op te blazen om hun foutje te verbergen. Ik weet niet wat ze tegen de chef gaan zeggen wanneer er een gehele fabriek is opgeblazen, maar goed.

Natuurlijk gaat het mis en vergeten ze de afstandsbediening en hebben ze te weinig brandstof voor de helikopter. Ze crashen in de jungle en er zit niets anders op dan terug te gaan, de afstandsbediening te pakken en alsnog de boel op te blazen. In het begin bestuur je maar een teamlid, de rest is foetsie en jij mag de soldaten die al in de jungle zijn opruimen. In een level lopen er dan ook een aantal van die robots, en die moet je slopen voorat er een helikopter komt die je naar het volgende level brengt. Nee, niet direct naar het gebouw, want we moeten alles van de fout verbergen, dus de ontsnapte robots moeten er ook aan.

Riddle me this, riddle me that

Voor het verhaal hoef je A-Men dus niet te spelen, maar het gaat dan ook om de puzzels. De eerste levels zijn nog vrij eenvoudig, maar dat verandert al snel naar frustrerend. Er komen steeds meer teamleden bij, tot vijf in totaal. Je gaat niet meer dan vier tegelijk in een level besturen en dat is al lastig zat. Je mag niet kiezen wie je meeneemt in een level, het spel heeft al besloten met welke personages je het gebied gaat uitkammen. Je moet dus van elk klasse weten wat ze kunnen. In het level liggen her en der vallen die je gebruikt om de aanwezige soldaten uit te schakelen.

Dat het gepuzzel wordt met meerdere personen blijkt wel uit een voorbeeld met twee man. In een level heb je een engineer en een soldaat. De soldaat kan niets, want er marcheren domme robots heen en weer op zijn verdieping. Op die verdieping is een lift, die de engineer moet laten zakken, zodat die robots ter pletter storten. Dan kan de soldaat een granaat oppakken en een gat in de onderliggende verdieping maken waar de engineer is. Die kan dan weer een verdieping lager om een paintbrush op te pakken en een landmijn over te schilderen, zodat die gecamoufleerd is. De soldaat moet dan weer de overige soldaten lokken om op de landmijn te trappen. Klinkt simpel, maar voordat je overal achter bent moet je toch even puzzelen en vergeet niet, dit is met twee man, er zijn genoeg levels met meer personages.

To the chopper

Het klinkt dus aardig te doen, op het puzzelwerk na, om bij de helikopter te komen. Helaas zitten er wat gameplaykeuzes in het spel die het wat moeilijker, lees frustrerender, maken dan had gehoeven. Als eerste is er een hoop proberen. Je gaat vaak dood, omdat de robots je vaak genoeg met een klap uitschakelen. Daar zou je van moeten leren, maar na twintig keer doodgaan in hetzelfde level heb je het wel gehad. Het savesysteem helpt ook niet mee. Je kunt niet saven wanneer je wil, dus voor een lastig stuk bijvoorbeeld. In het level staat vaak een savepunt, maar daar moet je eerst zien te komen, en dan nog genoeg robots gesloopt hebben. Want opslaan kost je punten, die je krijgt door vijanden te verslaan. Heb je eenmaal eens opgeslagen, kost de volgende opslagbeurt meer punten. Nee, de helikopter is soms lastig te bereiken.

You made funny!

De humor is droog, er zijn genoeg verwijzingen naar andere games. Andere hotelgasten keken op toen ik hardop moest lachen om "finish him" en even later "fatality". Nu past droge humor prima in mijn straatje, maar als je er niet van houdt ga je jezelf alleen maar ergeren, dus wees gewaarschuwd. Het zorgde er in ieder geval voor dat ik niet helemaal woest werd op de gameplay als het weer eens helemaal misging. En het ging vaak mis. Maar misschien dat de mojitos me wat tegenwerkten.

Big brother

Eenmaal thuis kan ik dan eindelijk de consoleversie van A-Men spelen. De verschillen in de basis zijn miniem. Het geheel wordt natuurlijk getoond in HD en je kunt de savegames van de PlayStation Vita delen met de console. Altijd handig als je thuis bezig bent en toch nog even een level wil proberen onderweg. Het spel ondersteunt ook Cross Play, waardoor je de nieuw toegevoegde multiplayermodus kunt spelen. Jammer dat het niet Cross Buy is, want een half jaar na release van de PlayStation Vita-versie heb je nog weinig te zoeken op de console. Er zijn geen nieuwe singleplayermissies, alleen trophy-hoeren zullen nog wat extra uitdagingen willen aangaan.

Conclusie

Houd je van een uitdaging dan is A-Men perfect. Het is lastig om de latere levels goed door te komen en het savesysteem straft je eigenlijk als je het gebruikt. De besturing en de graphics zijn prima, maar de gameplay had iets vergevingsgezinderer mogen zijn. Soms wat frustrerend, maar ik heb toch genoten van mijn vakantie. A-Men is een grappige maar meedogenloze puzzelgame, waarbij je soms afvraagt waarom je een level nog steeds probeert. Een tip om verder te komen: speel het in korte sessies, want anders raak je gefrustreerd. Met veertig levels in totaal ben je nog wel even zoet met het spel. Heb je geen PlayStatyon Vita, dan is de consoleversie van A-Men een leuk tussendoortje. Heb je de PlayStation Vita-versie al wel, dan is er weinig reden om na een half jaar nog te grijpen naar de consolevariant.

Gespeeld op PlayStation Vita en PlayStation 3

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.