Trespass
Kyle Miller (Nicolas Cage) is een rijke zakenman. Hij lijkt alles goed voor elkaar te hebben, met een door zijn vrouw Sarah (Nicole Kidman) ontworpen huis en een droomgezin. Dat niets is wat het lijkt, blijkt wel wanneer ze op een avond worden overvallen door een stel nietsontziende criminelen die op zoek zijn naar geld. Trespass van Joel Schumacher bewijst echter dat een goed verhaal nog geen garantie is voor een succesfilm.
Toen eind 2011 Trespass op het witte doek verscheen wist de film al snel een record te vestigen. Nadat de rolprent, die was gemaakt met een budget van 35 miljoen dollar, in haar eerste week nog geen 25000 dollar opbracht werd de film na tien dagen uit de roulatie gehaald. Acht dagen later lag Trespass al als verkoop-dvd in de Amerikaanse schappen en verbrak daarmee het dubieuze record van From Justin To Kelly die er 29 dagen over deed van bioscooprelease tot verschijning op verkoop-dvd.
In de film draait het om Kyle en Sarah Miller, een ogenschijnlijk gelukkig getrouwd stelletje dat, met hun rebelse tienerdochter Avery, in een zwaarbeveiligde villa woont. Kyle handelt in diamanten en vastgoed en heeft door zijn werk de aandacht getrokken van een stel criminelen. Op de avond dat dochter Avery het huis uitgeglipt is om naar een feestje te gaan, worden de Millers verrast met een bezoekje van een viertal gijzelaars. De inhoud van de kluis wordt geëist anders vallen er doden. De criminelen, bestaande uit twee broers, een junkie vriendinnetje en een soort van oermens met het IQ van een pistachenootje, ontdekken al snel dat ze in een wespennest zijn beland en beter een deur verder aan hadden kunnen bellen.
Wat direct opvalt aan deze goedkoop aandoende thriller is het rammelende script van Karl Gajdusek. Het verhaal vertoont meer plotopeningen dan dat er gaatjes in een vergiet zitten en laat acteerwerk zien op een niveau wat je nog niet in een voorstelling van je lokale buurthuis zou willen zien. Vooral de acteerprestatie van de boeven is huiveringwekkend slecht, het lijkt soms net alsof ze de teksten vanaf spiekbriefjes voordragen. Trespass kan het beste omschreven worden als een soort van derderangs kruising tussen Panic Room en Cape Fear, maar dan een stuk slechter.
De totstandkoming van Trespass ging ook niet helemaal zonder slag of stoot. Zo wilde Cage in december 2010 opeens van rol wisselen en een ontvoerder spelen. Een dag later zag hij echter weer van deze verandering af. De personages in de film zijn erg oppervlakkig en weten door de vele plotwisselingen de aandacht absoluut niet vast te houden. Soms kunnen films floppen omdat ze op het verkeerde moment worden uitgebracht of dat er niet genoeg promotie voor is gemaakt. Films kunnen echter ook floppen omdat ze simpelweg slecht zijn. In die laatste categorie mag Trespass zeker worden geplaatst.