Lollipop Chainsaw

Gespeeld op PlayStation 3
Ook verkrijgbaar op Xbox 360

Lollipop, Lollipop, oh lolli, lolli, lolli, lolipop *pop*. Bedankt Grasshopper Manufacture, dit nummer van de Chordettes krijg ik de komende tijd niet uit mijn hoofd.

Juliet Starling is een chearleader die op de dag dat het spel zich afspeelt, jarig is en de mijlpaal van achttien jaar bereikt. Probleem: haar school wordt geteisterd door zombies en haar vriend is net gebeten door zo’n ondode. Gelukkig is Juliet een zombiedoder en heeft ze haar kettingzaag altijd bij de hand. En het toeval wil dat ze ook nog een magische bezwering weet om Nicks hoofd te redden. Met zijn pratende hoofd aan haar riem en een kettingzaag in de hand gaat Juliet de zombie-invasie te lijf.

Stop staring at my boobs!

Lollipop Chainsaw is een hack & slash-spel. Het verhaal heeft niet zo heel veel om het lijf, en Juliet ook niet, wat dan weer een pluspunt is als je van polygonen borsten houdt.  Wat het spel redt is de enorm puberale humor en verwijzingen naar andere films en spellen. Een zombie die roept “Shaun is not dead” is voor de zombiefilmkenners herkenbaar, en natuurlijk worden er genoeg opmerkingen gemaakt over seks, borsten en meer toespelingen naar het uiterlijk en leeftijd van Juliet en worden er tijdens laadschermen tips gegeven zoals niet te kijken onder het rokje van hoofdrolspeelster. Het spel is niet voor tere kinderzieltjes, want naast deze platte humor en flink wat schelden worden zombies ook niet gespaard. Er moeten koppen rollen, en het liefst zoveel mogelijk tegelijk, want die acties geven bonusmunten. Apart detail: er komen regenbogen uit de koppen van zombies als je ze afzaagt. Oke…

Shop-a-holic

Met gewone munten koop je nieuwe bewegingen, zodat je de leukere, brutere acties met je kettingzaag uit kunt voeren. Een superkrachtige zwaai met je kettingzaag of een lollicopterbeweging, waarmee je tijdens een sprong je kettingzaag om je heen draait zijn maar enkele bewegingen, er zijn er een stuk of twintig te verdienen. Daarnaast maak je jezelf sterker door je verdiende munten te gebruiken om extra power-ups kopen, zoals meer levenspunten, beter bereik met je kettingzaag of gewoonweg sneller opstaan als je dan toch neergemept wordt door een zombie. Er zijn ook platinum munten, die een stuk zeldzamer zijn. Hiermee koop je andere unlocks, zoals concept art, muziek of andere pakjes voor Juliet om ingame in bijvoorbeeld een bikini zombies te slachten.

Alles unlocken in één sessie is onmogelijk, maar gelukkig zijn er meerdere moeilijkheidsgraden en is er new game+, zodat je gekochte items meeneemt in een volgende sessie. De lastigere niveaus bestaan niet alleen uit meer zombies die meer schade verdragen, of minder lollies in een level om zelf weer op krachten te komen. De vijanden doen ook andere aanvallen en het wordt knap lastig. De levels variëren, het is niet alleen op school waar je je vermaakt met zombies. Er zitten zelfs minigames in. Wat te denken van basketballen met de hoofden van zombies of een potje honkbal waarbij je zombies moet neerknallen voordat ze Nick tackelen? Het level in de arcadehal vind ik persoonlijk erg origineel en dat kan ook gezegd worden over de bazen van de levels.

Wat een bazenspel!

Waar Suda51, de bedenker van het spel, altijd goed in is, zijn de bossfights. Als je denkt dat het gewoon grotere, sterkere zombies zijn waar je in moet gaan zagen totdat ze neervallen, dan heb je het mis. Het zijn taaie ondoden, als je ze denkt verslagen te hebben, blijken ze nog iets leven in zich te hebben en gaat het gevecht weer in volle vaart door. Reken makkelijk tien minuten per baas. Ook deze bazen krijgen meer soorten aanvallen als je op lastigere niveaus gaat spelen, zodat het bij een nieuwe sessie weer een verrassing is, waar ze je nu weer om de oren mee meppen.

De bazen zelf zijn erg tof ontworpen, ze hebben allemaal iets met muziek te doen. Soms vallen ze je niet alleen aan met hun muziekinstrument, maar met hun muziek zelf. Creatief zijn ze voor de bazen zeker geweest en ze zijn ook zeker uitdagend genoeg, maar af en toe heb je echt iets van “ben je nu dood, ja?!? Blijf ook dood dan! Oh verrek, toch niet, daar gaan we weer”. Dat ‘weer’ is niet weer met dezelfde aanvalspatroon, maar vaak moet je een nieuwe manier vinden om de baas nog eens neer te krijgen. Ondode bazen zijn taai, dat leer je wel van dit spel.

Even wachten...

Een groot minpunt zijn de laadtijden en dan vooral de momenten waarop dit gebeurt. Je bent bezig met iets, loopt door een hekje en hopsa, je hebt weer wat swingende lollies in beeld die een volgend gedeelte laden. En soms gebeurt dit ook in cutscenes, die daarna gewoon nog even doorgaan. Een vreemde keuze. Er is geen optie om het spel volledig te installeren of een andere mogelijkheid om dit aan te passen. Het trekt je een volledig uit het level, onbegrijpelijk dat ze deze momenten niet anders ingedeeld hebben.

Conclusie

Lollipop Chainsaw is vermakelijk. Het is geen hoogvlieger qua verhaal of graphics, maar in dit genre verwacht je dat ook niet. Het is zeker een toffe hack & slash met bizarre ideeën en humor erin verwerkt. Arcade-achtig vermaak, toffe muziek en bazen die zeker nog blijven hangen. De makers kijken niet naar de gebruikte taal, dus het spel heeft met gemak een 18+ rating gekregen. Het spel is herspeelbaar, niet alleen voor de bikini-outfit, maar voor de extra uitdaging. Ik had graag nog multiplayer erbij gezien. Tegen elkaar gaan hakken is lastig voor te stellen, maar meer iets zoals F.E.A.R. 3, waarin je co-op probeert de beste te zijn in een groep. Nu zijn er alleen leaderboards, maar dat geeft niet de lol die een multiplayer kan geven. Lollipop Chainsaw is een bizarre game, qua gameplay, maar ook qua fun. Heavy metal meets cheearleader meets rainbows meets zombies. De gameplay is simpel, sensei Junji Morawaki in het spel geeft dan ook prima advies: 'kill the motherfuckers'.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.