Boek: Birger Baug - Straf

Sinds het megasucces van Stieg Larsson schieten de Scandinavische thrillers uit de persen. Nieuwkomer in het genre is Birger Baug, die debuteert met een boek over – quelle surprise – een gekwelde politie-inspecteur die persoonlijk betrokken raakt bij een moordzaak die hij op moet lossen.

For old times sake
In Straf heeft politie-inspecteur Halvor Heming grote moeite om zijn gezin met zijn werk te combineren en daarbij ook de carrière van zijn vrouw te respecteren. Halvors baan vraagt om flexibiliteit, maar toch zal hij elke dag om 4 uur bij de crèche moeten staan om zijn kroost op te halen, aangezien zijn vrouw ook fulltime werkt. Wanneer in Oslo een reeks bijzondere moorden wordt gepleegd, wordt Halvor samen met zijn collega Kristine op de zaak gezet. Hij ontdekt al gauw dat het patroon dat de moordenaar volgt, wijst op een hechte vriendenclub uit het verleden en hun daden van heel wat jaren terug. Het lijkt erop dat de mannen voor hun daden van destijds gestraft worden, maar de enige die daar een sterk motief voor zou hebben is al jaren dood...

Matig, maar geen straf
Een 224 bladzijden tellend verhaal is niet echt veel voor een thriller. Die moeten het toch veelal van de spanningsopbouw hebben en dat duurt een paar bladzijden. Nu zit het met de spanningsopbouw wel redelijk goed in Straf. De moordzaken zijn origineel en roepen veel vragen op. Ook zit er een lekkere vaart in het verhaal. Het zijn voornamelijk de summiere beschrijving van de achtervolgingen en de al even matig uitgewerkte thuissituatie die het boek tot een ‘net nietje’ maken. Nauwelijks dwaalsporen, maar meteen bij het goede eind en de dader wordt na een lauwe achtervolging al snel in de kraag gegrepen. De poging om de lezer zich te laten identificeren met hoofdpersoon inspecteur Heming is maar matig geslaagd; de perikelen op het thuisfront van de man liggen er te dik bovenop om echt sympathie op te wekken. Het lijkt wel alsof Baug na een goede, spannende start in de knoop kwam met al zijn personages - waarvan er nogal wat zijn - en dat hij niet kon kiezen hoe groot ieders rol zou worden. Dus heeft iedereen een beetje toebedeeld gekregen, wat nogal verwarrend is en het verhaal onnodig ingewikkeld maakt. Straf is het eerste deel van een nieuwe misdaadserie, dus laten we hopen dat Baug in de komende delen de spanning die hij aan het begin van dit boek weet te creëren een heel boek lang volhoudt. Ook mag hij gerust wat meer bladzijdes spenderen aan het neerzetten van rechercheur Heming, die genoeg potentieel heeft om uit te groeien tot een veelzijdige hoofdpersoon. Straf is geen hoogstandje, maar als introductie tot een reeks ook zeker geen onaardig boek.