Film: El �ltimo verano de la Boyita

Marco (Marco-van-Hoof) 14-07-2010 08:00

Terwijl haar moeder en oudere zus in de stad blijven, gaat pre-pubermeisje Jorgelina (Guadalupe Alonso) met haar vader (Gabo Correa) op vakantie naar het platteland. Al snel wordt ze vriendjes met de teruggetrokken Mario (Nicolás Treise), die aan het trainen is voor een paardenrace. Dat deze blonde krullenbol ergens mee worstelt, is Jorgelina al snel duidelijk, maar waarmee wil Mario niet zeggen.

In je kindertijd duurde de zomer eindeloos. Die nostalgisch aandoende tijdloosheid zit ook in het Argentijnse El último verano de la Boyita. Vooral in het eerste half uur wordt de tijd genomen om kennis te maken met Jorgelina en gebeurt er verder eigenlijk bijna niets. Daarna krijgt Mario's geheim kalmpjes aan een steeds grotere plek in het verhaal en in het hoofd van de benieuwde kijker, die een aantal puzzelstukjes krijgt aangereikt om het vraagstuk op te lossen. Desondanks blijft Jorgelina het belangrijkste personage. Ook als uiteindelijk Mario's geheim wordt ontrafeld ligt de nadruk niet op Mario's gevoelens, maar op de vraag hoe Jorgelina hiermee omgaat. Dat Jorgelina de hoofdpersoon is ondanks het feit dat ze zelf slechts toeschouwer is van het geheel, is een interessante keuze die echter niet iedereen evenveel zal kunnen waarderen.

Ondanks haar smalle postuur draagt de naturel spelende Alonso met kinderlijk gemak deze in de jaren tachtig gesitueerde speelfilm. Treise levert ook uitermate degelijk werk, maar wordt - net als de rest van de acteurs - toch enigszins in de schaduw gezet door de bijkans onfeilbare en innemende Alonso. De andere spelers kunnen niet veel eer behalen aan hun prestaties omdat de overige karakters nogal vlak blijven. Hierdoor heeft bijvoorbeeld de in potentie emotionele scène waarin Jorgelina's vader met Mario's moeder om de tafel zit om de problematiek omtrent haar kind te bespreken, niet bijzonder veel impact.

Regisseuse en scenarioschrijfster Julia Solomonoff heeft een keer te kennen gegeven het arrogant te vinden als mensen het stadsleven als beter, opener en meer ontwikkeld beschouwen dan het leven op het platteland. Desalniettemin schetst ze in deze film (haar tweede) een duidelijk contrast tussen stads- en plattelandsmensen en het clichébeeld van de introverte en zwijgzame boerenbevolking wordt dan ook niet ontkracht. Integendeel, Mario's ouders zijn gesloten mensen terwijl Jorgelina en haar vader juist open zijn en wel het belang inzien van praten over voorname zaken.

Belangrijker dan de wat excentrieke verhaallijn omtrent Mario is de coming of age-ervaring van Jorgelina in deze zomers lome en delicate film die verrijkt wordt door de kindacteurs, en dan met name Alonso. El último verano de la Boyita draait in Amsterdam, Den Haag, Utrecht en Nijmegen. Vanaf 19 augustus zal hij in Tilburg en Deventer in roulatie gaan en op 9 september beginnen er vertoningen in Apeldoorn.