Eye of Judgement: Legends

Het spel is een tactisch kaartspel, in de trend van Magic: The Gathering. Als je zulke spellen nooit eerder gespeeld is er nog geen man overboord, er is namelijk een tutorial die je de basis goed uitlegt. Het speelveld bestaat uit 3x3 vakken, waarvan je er vijf zal moeten bezitten, om als winnaar uit het ‘gevecht' te komen.

De basisprincipes zijn eenvoudig. Het spel werkt turnbased. Voor elke beurt begint, krijgen de twee spelers twee manapunten. Het spel schudt de kaarten voor je en biedt je er zes aan waaruit je moet kiezen. Om een kaart te gebruiken zal je een bepaald aantal manapunten moeten uitgeven. Er zijn kaarten die niets kosten, maar ook kaarten die een veelvoud kosten van de twee manapunten. Dan zal je manapunten moeten opsparen door een goedkope kaart te gebruiken of zelfs jouw beurt over te slaan. Deze kaarten hebben dan ook betere attributen natuurlijk, zodat je niet meteen de pan in wordt gehakt.

De vakken op het speelveld hebben een ondergrondtype: water, vuur, bos, aarde en metaal. Als je bijvoorbeeld een boself, die van het type bos is, oproept kun je die beter op een bosondergrond zetten. Dit geeft de boself namelijk extra bonussen, zoals meer levenspunten en meer slagkracht. Als je de boself op bijvoorbeeld een vuurondergrond zet, wordt ze juist slechter.
Bij het neerleggen van de kaart moet je ook nadenken over de richting van de kaart. Sommige kaarten, zoals de voetsoldaat en de dwerg kunnen alleen naar voren aanvallen en verdedigen, maar er zijn ook wezens en gebouwen die twee kanten op kunnen aanvallen of niet gebonden zijn aan een bepaalde richting.

Als je de kaart neerlegt zal er een gevecht met de bereikbare vijanden plaatsvinden. Deze zullen na een aanval in hun gezichtsveld weer een tegenaanval doen. Om tegenaanvallen uit te sluiten zul je een kaart buiten het gezichtsveld van de vijandige kaart die je aanvalt moeten zetten. De voetsoldaat, bijvoorbeeld, zal geen tegenaanval doen als hij in de rug wordt aangevallen, omdat hij maar een richting op kan kijken. Al deze informatie is tijdens het spel ook te zien, per kaart op het veld kan de huidige status en de mogelijke (tegen)aanvallen bekeken worden.

Naast wezens oproepen heb je ook allerlei toverspreuken tot je beschikking, als je de kaart in je spel hebt, natuurlijk. Deze kunnen een bepaald type wezens genezen of een ondergrondtype veranderen, zodat bonussen van de vijand ongedaan worden gemaakt. Maar ook de richting een vijand 180 graden draaien, zodat die kaart niet meer kan aanvallen, zijn de eerste spreuken die je tegenkomt. Deze spreuken zorgen voor nog meer strategische mogelijkheden om de kaarten van de vijand weer van het veld te doen verdwijnen.

Als de levenspunten van een summon op het speelveld op zijn, wordt de kaart vernietigd en krijg je nog wat mana terug. Op deze manier zul je moeten proberen vijf vakken te claimen, voordat de tegenstander dit doet. Win je, dan verdien je geld, waarmee je in een kaartenwinkel nieuwe kaarten kan kopen om je verzameling beter te maken voor de steeds lastigere gevechten.

Het spel heeft een singlepayermodus, waarin een flinterdun verhaal verteld wordt om zo te proberen het spel interessanter te maken. Het verhaal wordt verteld aan de hand van striptekeningen, maar de makers vergeten alleen dat iemand die de PlayStation 3 versie niet gespeeld heeft alle namen en begrippen nog niet kent. Er is wel een bibliotheek in het spel die met geschreven teksten wat uitlegt, maar om daar nu al je tijd in te gaan steken in plaats van te spelen?

Je zult genoeg tegenstand krijgen van de computer. In het begin wordt er geschud en krijg je zes kaarten voor je. Beide spelers mogen dan nog een keer laten schudden als de kaarten tegenvallen. Als je kaarten op het veld plaatst zal je hand bijgevuld worden tot zes kaarten. Tijdens het spelen tegen de computer zul je merken dat de tegenstander eigenlijk altijd de betere kaarten in zijn deck heeft. Je hebt dus al een nadeel, maar gelukkig is deze altijd wel aardig om te buigen. De hoeveelheid kaarten en toverspreuken (300 in totaal) zorgen voor genoeg mogelijkheden.

De multiplayeroptie komt vrij na de eerste verplichte tutorial. Hier kan je adhoc of online tegen anderen spelen. Dan komt het echt aan op tactisch inzicht en een gezonde dosis mazzel qua kaarten. Je kan je mazzel wel een beetje helpen door een eigen deck kaarten te maken van te voren. Het spel zelf geeft een startersdeck, maar als je verder bent zul je je eigen strategieën ontwikkeld hebben, meer geld tot je beschikking hebben en meer kaarten in de shop gekocht hebben om je deck beter te maken. De startersdeck wordt natuurlijk niets voor niets zo genoemd.

Het geluid is niet erg aanwezig, wat een pluspunt is bij een denkspel. Als jij of de tegenstander al vier kaarten op het veld heeft, wordt het wat zenuwachtiger, maar dat is dan ook de bedoeling. Het leidt in ieder geval niet af van je doel: nadenken wat je volgende zet gaat worden. Want nadenken zul je, het kleinste detail van een kaart kan de winkans immers volledig doen omslaan.

Eye of Judgement: Legends heeft simpele basisregels, maar door de vele details toch nog een hoge leercurve om het volledig onder de knie te krijgen. Heb je er de tijd voor over dan zul je merken dat het een prima strategisch kaartspel is. Wil je als speler een simpel spelletje zonder al te veel moeite er voor te doen, dan kan dit een erg frustrerend spel worden. En erg leuk tussendoortje, als je de tijd er in wilt stoppen.