Rogue Trooper: Quartz Zone Massacre

Daags voor ik aan deze review begon kwam ik tot een paar interessante ontdekkingen: allereerst zag ik dat er al eerder een game was uitgenomen die de naam Rogue Trooper mocht dragen en ten tweede bleek dat het gebaseerd is op een strip. Goed, de game is dus een licentietitel en met de neiging van veel developers een tijd terug om PS2-games te porten naar de Wii begon ik me af te vragen of dat ook gold voor Rogue Trooper. De vervelende conclusie is ja. Quartz Zone Massacre volgt hetzelfde verhaal als de eerdere uitgave van Rogue Trooper. Maar goed, ik kende de game nog niet en ik denk dat dat voor velen zal gelden en wat boeit het ook eigenlijk dat de game een port is als deze goed in elkaar zit? Dus heb ik deze review geschreven alsof ik helemaal nooit van de eerdere delen gehoord had.

Rogue Trooper neemt ons mee naar de planeet Nu Earth waar een oorlog gaande is tussen de Norts en de Southers. Het gaat voor de Southers niet goed in deze oorlog en dus besluiten ze om hun soldaten wat genetische modificaties mee te geven, waardoor ze immuun zijn voor een hoop nare ziektes en makkelijker kunnen overleven in de meest barre omstandigheden. Helaas worden deze GI\'s verraden bij de eerste beste grootscheepse aanval, waardoor ze vrijwel allemaal om het leven komen. Als speler kruip je in de huid van Rogue die het verraad overleefd heeft en je doel is heel simpel, de schuldige vinden en hem op een niet zo vriendelijke manier bedanken.

De game begint als je net neergestort bent op Nu Earth. Je wordt gelijk aangevallen door Norts en je moet proberen je langs deze vervelende soldaten te vechten om zo je teamleden te redden. De besturing die hiervoor gekozen is zal voor velen stevig wennen zijn. Rondlopen doe je uiteraard met de Nunchuck, maar rondkijken door je door je Wiimote naar de zijkanten van het beeld te verplaatsen. Je zou zeggen: \"dat doe ik normaal met mijn muis toch ook,\" en dat klopt, alleen de Wiimote is bij lange na niet zo snel als je muis en het zorgt er in smalle omgevingen vaak zat voor dat je het overzicht even kwijt bent. Gelukkig heeft Rebellion een oplossing bedacht zodat je daar in combat geen last van hebt, auto-aim. Je kunt focussen op één vijand, waardoor je je ogen continu op die vijand gericht houdt. Je schiet niet vervolgens automatisch raak, maar het wordt wel makkelijker.

Al vrij snel in het spel gaat je eerste teamgenoot Gunner dood. Gelukkig is de technologie vergevorderd en kun je gewoon zijn biochip uit zijn nek halen en die in je geweer plaatsen et voila, Gunner \"leeft\" weer. Niet lang daarna krijg je ook de biochip van Bagman en daar komt ook nog Helm bij. Alledrie deze chips hebben hun eigen voordeel. Zo kun je je geweer dankzij Gunner overal neerzetten, waarna hij automatisch schiet op vijanden, Bagman maakt nieuwe ammunitie, healthpacks en geeft je upgrades en Helm kan codes van deuren kraken. Het klinkt allemaal vrij triviaal, maar het geeft wel een grappige toevoeging aan de game. Nooit meer gezeur dat je ammunitie op is, je maakt gewoon bij, mits je natuurlijk genoeg Salvage hebt. Dit haal je gewoon van verslagen vijanden, waardoor je niet snel een tekort hebt.

Over het algemeen speelt de game prima. Je loopt redelijk makkelijk door de omgevingen heen en de combat gaat niet echt frustreren dankzij de auto-aim. Door de afwisseling van stealth- met Rambo-actie blijft de game wel aardig vermakelijk. Het is een beetje jammer dat het allemaal zo ouderwets aanvoelt. De omgevingen zien er saai en inspiratieloos uit, de AI van de vijanden laat nog wel eens te wensen over en de game brengt op geen enkel punt het FPS-genre naar een nieuw niveau. Het meest irritante vond ik nog wel de voice-overs, deze zijn soms wel aardig, maar soms ook gewoon te slecht voor woorden.