Dragon Blade: Wrath of Fire

Roy
Toen Dragon Blade afgelopen zomer aangekondigd werd, waren de meeste gamers enthousiast. Dragon Blade zou wel eens de God of War voor de Wii kunnen worden. Een game die eens geen party/minigame zou worden! Een game als God of War is ook precies wat de Wii nodig heeft, een heftige actiegame met lekker veel geweld en bloed. Een game waarbij een sterk verhaal verteld wordt waar je helemaal ingezogen wordt en bovenal een game die heerlijk speelt. Nu de game in de winkels ligt is het tijd om te gaan kijken of de makers iets van de game hebben kunnen maken.

Helaas moeten we jullie vertellen dat Dragon Blade vooral teleurstelt... Allereerst is er het verschrikkelijke cliché verhaal over een gebroken zwaard, een held die de laatste nazaat van een of andere bloedlijn is en draken die allemaal slechteriken zijn die de wereld willen domineren. Samen met een stemmetje in je hoofd trek je er op uit om deze badguys te verslaan. Uiteraard neem je de krachten van de verslagen tegenstander over zodat je steeds sterker wordt en steeds meer aanvallen tot je beschikking krijgt. Je kunt wel een beetje raden hoe het verhaal gedurende de game zich ontwikkelt.


Nu is een suf verhaal op zich nog niets zo’n heel groot probleem, er zijn meer games met een matig verhaal (of niet Mario?), maar dan moet de rest wel in orde zijn. Tijd dus om de presentatie onder de loep te nemen. Het verhaal wordt verteld in een intro-film die lekker lang duurt en best goed is opgezet; het hele verhaal is in één keer duidelijk. Helaas is de grafische kwaliteit een beetje matig, het filmpje lijkt een beetje te komen uit het begin tijdperk van de PlayStation 2. In de game zelf is het overigens niet veel beter. Dragon Blade ziet er uit als een eerste generatie PS2-game. Overal zitten kartels en hele stukken muur en rots vallen weg als je er te dicht langs loopt en begint de onzichtbare muur vaak 10 centimeter vóór een hek. Het detail van de vijanden is ook verschrikkelijk laag. Al met al ziet de game er gewoon niet uit alsof hij in 2007 is uitgekomen.

De lelijke graphics worden daarnaast bijgestaan door een erg karige soundtrack die lijkt te komen uit een willekeurige B-film. Als je wordt aangevallen of in een boss battle zit zwelt de muziek aan om zogenaamd een spannende sfeer neer te zetten, maar het werkt averechts: je gaat je er aan irriteren in deze game. Ook het gebrek aan voice-acting is een groot gemis. Tijdens veel filmpjes zit je gewoon te kijken naar een aantal stroef bewegende personages die zo stil zijn als een stel doofstommen. Dit straalt totaal geen sfeer uit. Door het gebrek aan sfeer, in de filmpjes en tijdens het spelen, word je nergens echt geboeid en verslapt de aandacht al snel.

Tot slot is er de gameplay, de laatste mogelijkheid voor Dragon Blade om punten te scoren. Op papier ziet deze er goed uit: je gebruikt de nunchuck om je voort te bewegen en de Wiimote om je aanvallen te selecteren (via de knoppen) en je wapen te hanteren (door te zwaaien). Het eerste deel van de besturing werkt prima. Je kunt lopen en springen wat je wil en je personage reageert daar goed op. De aanvalmogelijkheden zijn daarnaast ook vrij uitgebreid: Je kunt bijvoorbeeld met je Wiimote een stekende beweging maken om een steekaanval te doen en ook is iedere aanval een andere manier van zwaaien. Hakken doe je bijvoorbeeld door een neergaande beweging te maken en een zijwaardse aanval voer je uit door je Wiimote van links naar rechts te zwaaien. Jammer is echter dat dit totaal niet werkt. Zodra je slaat met de Wiimote duurt het misschien wel een hele tel voordat je personage ook daadwerkelijk aanvalt. De hele game wordt door deze vertraging zowat onspeelbaar. Het is daarnaast ook totaal onnodig, bij bijvoorbeeld Zelda en Mario Galaxy reageert de besturing namelijk wel direct bij het bewegen van de Wiimote.