Call of Duty 4: Modern Warfare

Morthill
De dag voor de launch van Call of Duty 4 zat ik met collega\'s uit de gamespers in een gamecafé in Rotterdam om het spel alvast uit te testen op de PC. Naderhand zei ik dat ik de game eigenlijk niet heel interessant of vernieuwend vond, en dat ik werkelijk niks begreep van alle negens die de game kreeg van de internationale pers. Ik was niet negatief, maar ook niet lyrisch. Nog geen week later heb ik moeten terugkomen op mijn uitspraak. Niet alleen is Call of Duty 4: Modern Warfare een erg interessante en nog best vernieuwende shooter, ik durf nu zelfs te stellen dat de game een van de beste, zo niet de beste, shooters van 2007 is geworden. Waarom ik zo enorm van mening veranderd ben lees je hieronder.

Call of Duty 4: Modern Warfare (CoD4) is verrassend genoeg één van de weinige shooters die zich afspeelt in een hedendaagse setting. Je hebt verder Battlefield 2: Modern Combat en Ghost Recon: Advanced Warfighter, maar dan ben je ook wel klaar. En deze twee games zijn eigenlijk niet te vergelijken met CoD4, want het betreft hier een pure multiplayer shooter die draait om het overnemen van gebieden en een tactische shooter. CoD4 is een oorlogsgame, het doel van de makers was dus om de chaos die we al kenden van de eerdere CoD-games te combineren met de huidige manier van oorlogvoering. Omdat met het derde deel bleek dat dat ook teveel van het goede kan opleveren , besloot Infinity Ward voor de afwisseling de speler naast een soldaat uit het United States Marine Corps (U.S.M.C.) ook als Britse Special Air Services-agent (S.A.S.) te laten spelen.

Het verhaal draait om een aantal terroristen die Rusland weer terug willen brengen naar de communistische staat die het ooit was. De leider van deze terroristen is Zakhaev, en hij besluit dat het verstandig is om deze oorlog niet op Russische bodem te voeren, maar in het Midden-Oosten. Hij financiert een extremistische groep Al-Asad om ze de mogelijkheid te geven om een staatsgreep te plegen. De westers-gezinde president wordt ontvoerd en geëxecuteerd, evenals een hoop onschuldige burgers. De Amerikanen, beschermers van de vrijheid in de wereld, zijn hier niet blij mee en verklaren Al-Asad de oorlog. De Engelsen stuitten ondertussen tijdens hun jacht op kernwapens op een onverwacht complot, welke ik hier niet zal verklappen. Niet dat deze zo spannend en verrassend is, maar meer omdat er iets te ontdekken moet blijven.

Alle missies in de game zijn opgedeeld over de twee oorlogen. Zo zul je iets meer dan de helft van de missies als een S.A.S.-agent spelen en de rest als een marinier. Dit betekent dat je de ene helft van de singleplayer door omgevingen sluipt en vijanden zo stilletjes mogelijk om het leven probeert te brengen, en de andere helft zit je midden in een oorlog en loop je door steden in het Midden-Oosten terwijl je strijdt tegen de rebellen van Al-Asad. Als gevolg zit je de helft van de game je adem in te houden omdat je niet ontdekt wil worden en de andere helft van de game zit je bijna te hijgen omdat de actie zo overdonderend en chaotisch is, dat het echt op oorlog lijkt.

Je begint het spel met de S.A.S.; je kruipt in de rol van SOAP, vers uit de training en nu mag hij al meedoen met belangrijke missies. Allereerst krijg je een korte inleiding door middel van een korte oefening voordat je met je eerste missie begint. Hierin moet je zo snel mogelijk rennen en schieten door een constructie die op een boot lijkt. Je prestaties in deze training hebben invloed op het advies die de game uitbrengt over de moeilijkheidsgraad die je moet instellen. Je kunt de training meerdere keren doorlopen als je het record wilt verbreken en als je genoeg hebt gehad is het tijd om oorlog te gaan voeren tegen het terrorisme.