Blazing Angels 2: Secret Missions of WWII
Net als ik is Chris nu een fanatieke gamer, maar wél een ander soort gamer dan mij. Ik houd namelijk van games met veel actie en met veel variatie. En Chris? Die houdt van Flight Simulator. En laat ik dat nou even helemaal niks vinden, dat Flight Simulator. Wat een saai gedoe zeg, ik wil actie! Blijkbaar heeft Ubisoft mijn gebeden gehoord, want ze komen namelijk met Blazing Angels 2: Secret Missions of WWII zowel Chris als mij tegemoet. Voor Chris het vliegen en voor mij de actie. Hell yeah!
Je begint in Blazing Angels 2 op een vliegshow, waar je als de oorlogsveteraan Captain Christopher Robison je kunsten mag vertonen. Na een korte uitleg krijg je de opdracht om tien stunts te doen. Dit houdt in dat je door bepaalde logo\'s, die meestal op gevaarlijke plekken in de lucht hangen, heen moet vliegen. Deze stunts zitten ook in de rest van het spel verspreid en leveren je \'prestige\' punten op wanneer je er doorheen vliegt. Deze prestige punten, die je ook krijgt voor het neerschieten van tegenstanders, kun je vervolgens weer gebruiken om upgrades te kopen voor je vliegtuigen. Deze upgrades variëren van betere wapens tot snellere vliegtuigen en zullen het spel een flink stuk makkelijker voor je maken.
Nadat je de tien stunts bij de vliegshow hebt voltooid is het tijd voor echte actie: Duitsers afknallen. In een flashback van Robinson wordt je kort even uitgelegd hoe het schieten en het werken met een squadron werkt, waarna je heel even de tijd krijgt om je schietkunsten op wat vliegende Duitse projectielen uit te proberen. Doe dit alleen wel snel, want anders doet je squadron dit voor je en heb je nog niet goed leren schieten, terwijl de tutorial dan wel al klaar is. Nadat je de tutorial hebt afgerond en je eerste echte missie start zal er een filmpje starten. Geen cut-scene, maar een stripachtig filmpje en dit ziet er best leuk uit. Het is dan ook een erg verstandige keuze geweest van Ubisoft, omdat de game grafisch niet super is en je dat zo in de filmpjes niet zo erg merkt.
Het verhaal dat in de filmpjes wordt verteld is flinterdun. Het komt er eigenlijk op neer dat je telkens het Duitse meesterbrein; Generaal Von Kluge, dwars moet zitten door zijn geheime wapens te vernietigen. Niet bepaald een spannend verhaal dus, en het is dan ook al vanaf de introductie van Von Kluge duidelijk dat je hem het hele spel dwars zult zitten tot je hem in het laatste level dood. Maar nu de vraag: Is het erg dat het verhaal flinterdun en ontzettend voorspelbaar is? Nee, totaal niet zelfs. Het is precies wat bij deze game past, niet te veel lullen maar vooral schieten. En laat dat nou uiterst vermakelijk zijn. Hoe vaak je het ook doet en hoeveel Duitsers en Japanners je ook uit de lucht schiet, je blijft genieten. Het is namelijk gewoon lachen om met je squadron, bestaande uit vier man (inclusief jijzelf), achter een Duits squadron te gaan vliegen en de Duitse vliegtuigen dan één voor één uit de lucht te knallen. Dit lijkt misschien eentonig, maar gelukkig zit er in elk level een hoofdopdracht die net zorgt voor dat beetje variatie welke een gevoel van eentonigheid voorkomt. Je vliegt dan ook werkelijk door het spel heen, omdat je na elk level denkt: \"Ach, nog één level dan.\"
Wat overigens een ontzettende verademing is, is het checkpoint-systeem. Je kunt namelijk zelf niet saven in een level en zult eerst een aantal opdrachten moeten afleggen om een checkpoint te behalen. Deze checkpoints liggen echter precies ver genoeg uit elkaar waardoor je nooit gefrustreerd zult raken omdat je telkens weer een groot stuk moet afleggen. Je zult daarentegen ook niet achterover kunnen gaan zitten om te gaan relaxen, want voor je een checkpoint bereikt moet er natuurlijk wel iets gebeuren en je bent dan ook altijd erg blij als je een checkpoint heelhuids hebt gehaaldt. Niets is namelijk erger dan net voor een checkpoint dood te gaan natuurlijk.
