The Elder Scrolls IV: Oblivion

Roy
Vorig jaar verscheen The Elder Scrolls IV: Oblivion voor de Xbox 360 en PC. De game scoorde op beide platformen erg goed (94% en 97%) en werd zelfs gekozen tot Game of the Year in 2006 door FOK!games. Nu Oblivion op de PS3 is verschenen zijn er natuurlijk een aantal vragen die beantwoord moeten worden. Is de game nu nog steeds zo goed of is Oblivion inmiddels verouderd? Wat is er anders aan de PS3 versie? Laten we echter beginnen met het beantwoorden van de vraag wat Oblivion nu eigenlijk voor game is.

Oblivion is het vierde deel uit The Elder Scrolls-serie en eerder verschenen al de delen Arena, Daggerfall en Morrowind. Deze RPG-reeks staat bekend om zijn enorme vrijheid en wordt gespeeld vanuit een first person view. In de wereld van TES leven verschillende rassen; van Orcs tot mensen tot katachtigen. Uit deze rassen kies jij ook het personage waarmee jij het spel gaat spelen. Net als in veel andere games tegenwoordig is ook nu je personage helemaal naar jouw smaak aan te passen. Wil je een grote neus en een kleine mond? Wordt je karakter een neger, of toch maar een albino? Bijna alles wat je maar kunt verzinnen is mogelijk. Later kies je naast je ras ook nog eens je \'werk\' (knight, mage, etc) en je sterrenbeeld. Naast je ras zijn ook deze twee gegevens van invloed op je basiskwaliteiten.

Je begint de game in een cel omdat je gevangen genomen bent. De exacte reden wordt nooit duidelijk en dat maakt verder ook niet uit. Na een poosje komt de koning je cel bezoeken, hij probeert te vluchten via de geheime gangen onder het kasteel en die lopen toevallig door jouw cel. Op dat moment blijkt ook dat jij \'the One\' bent en je gaat met de koning op pad. Hiermee is Oblivion officieel begonnen.

Als je eenmaal het gangenstelsel onder het kasteel uitkomt sta je middenin de wereld van Oblivion en dit is een geweldig game-moment. De omgeving is beeldschoon en onwijs sfeervol. In de verte lopen twee herten, er stroomt een kleine rivier een paar meter verderop en je hoort vogels fluiten. Oblivion leeft en geeft je een heerlijk rustig gevoel tijdens je wandeltochten, als je even niet oplet dwaal je ook af van het hoofddoel in de game. In Oblivion is dit echter ook wel een beetje de bedoeling. De verhaallijn duurt zo\'n uur of 30, maar de vele sidequests kunnen de game tot wel 100 tot 150 uur rekken. Dit zal voor veel gamers die dit soort RPG\'s niet gewend zijn (waaronder ondergetekende) best lastig zijn in het begin. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Final Fantasy word je hier niet aan het handje genomen maar meteen in het diepe gegooid. Je zoekt het allemaal zelf maar uit en regelmatig zul je jezelf de volgende vragen stellen: Waar ben ik? Waar moet ik heen? Gelukkig heb je de beschikking over een plattegrond en de mogelijkheid om fast travel te gebruiken. Dit is erg handig als je geen zin hebt om het hele stuk te lopen; je klikt op je plattegrond de betreffende locatie aan en met één druk op de knop warp je als het ware hier naar toe. Natuurlijk moet je af en toe ook gewoon stukken gaan lopen aangezien je anders nooit sterker wordt door vijanden te verslaan die buiten rondlopen.