NBA Street Homecourt

Om te beginnen stel je een karakter samen. In een vrij eenvoudige maar opvallend doeltreffende editor kun je aangeven welke positie je wil spelen. Vervolgens kies je één van de door EA Sports BIG aangemaakte spelers uit. Samen met de gekozen positie wordt hiermee bepaald hoe goed je in de verschillende vaardigheden bent, hoe goed je zou kunnen worden en hoe snel die vaardigheid verbetert. Kies je voor de guard-positie zullen je vaardigheden in het blokkeren van schoten en het afpakken van de bal sneller verbeteren dan bijvoorbeeld het dunken en rebounds pakken, die bij de forward weer sneller gaan.
In een driehoeksdiagram kun je vervolgens drie verschillende gezichten aan de drie punten van de driehoek aanwijzen. Door een punt binnen de driehoek te bewegen bepaal je hoeveel van elk gezicht in je baller terug komt. Zo kun je aardig wat interessante en leuke combinaties maken. Shaquille O\'Neal met een afro? Do it! Als je speler naar smaak is opgemaakt moet je nog even intoetsen hoe je thuishaven heet en dan kun je aan je reputatie gaan werken.

Het blijft een straat-sport, dus het enige waar men van onder de indruk raakt is reputatie. En de enige manier om dat te krijgen is door wedstrijden te winnen. Hoe meer reputatie je bij elkaar speelt, hoe beter de spelers zijn die tegen je willen spelen. Om je homecourt definitief op de kaart te zetten zul je de NBA-sterren op hun eigen terrein moeten verslaan, maar aan het begin van het spel heb je nog niet eens genoeg reputatie om de NBA-sterren aan te mogen kijken, laat staan dat ze tegen je willen spelen.

Wedstrijden winnen dus. Om dat te doen heb je een team nodig. Je kiest in het begin twee teamgenoten, die je een flink eind op weg moeten helpen, maar aangezien zij geen verbeteringen tonen naar gelang het spel vordert zul je al snel je teamgenoten bedanken voor bewezen diensten en betere ballers inlijven. Meestal zijn dat spelers die je zojuist hebt verslagen in een wedstrijd, maar soms dienen zich ook spelers aan die puur vanwege je reputatie in je team willen.
Naast een team is wat kleding ook wel handig. In je blote kont over het asfalt rennen en springen is verre van gezond. De basisoutfits die je kan kiezen zijn wel leuk, maar later in het spel zul je door bepaalde wedstrijden te winnen schoenen en outfits winnen waardoor je meer reputatie zal krijgen per gewonnen wedstrijd. Goed, erg geloofwaardig is het niet, maar een game waarbij je in de lucht 900 graden om je as draait om vervolgens een snoeiharde dubbele dunk uit te voeren is sowieso al verre van realistisch te noemen. Bovendien voegt dit element iets toe aan de kleding behalve dat het er leuk uitziet.

De eerste stapjes op het veld zullen wat onwennig zijn, ook voor de doorgewinterde NBA Street-speler. De controls zijn weer drastisch onder handen genomen, maar de veranderingen zijn de game ten goede gekomen. De trickstick is het raam uit gegooid, samen met de vier modifierbuttons die samen vaak voor verkrampte handbewegingen zorgden om een high-level truukje uit te voeren door de trickstick in een richting te duwen en tegelijk alle vier de shoulderbuttons van de dualshock in te drukken.
In plaats daarvan kent de game twee trick-buttons en twee modifiers. Hierdoor keert de game iets meer terug naar het basketbal dan bijvoorbeeld in NBA Street V3 het geval was. De ene trick-button doet een handswitch (bal van de linker- naar de rechterhand spelen) de ander doet een truukje afhankelijk van de situatie. In de buurt van een tegenstander (aangegeven door een pijltje) doet deze een passeerbeweging, als je \'los\' in het veld staat doet je baller gewoon even voor wat hij met een bal kan. Door de modifiers niet, los van elkaar of samen te gebruiken kun je in totaal acht tricks uithalen om je tegenstanders om de tuin te leiden.

De game keert dus iets meer terug naar het \'echte\' basketbal, maar is het heerlijke overdrevene dat de Street-games altijd kenmerkte nog gebleven? Ik kan daarop alleen maar antwoorden met een volmondig \"damn straight!\". De dunks variëren van grappig tot te belachelijk voor woorden (vooral wanneer je je bedenkt dat je je medespelers als springplank kan gebruiken), en als je denkt dat het daarbij blijft heb je het goed mis. Bij het dunken verschijnt er namelijk een dunkmeter. Hoe langer je de dunk-knop ingedrukt houdt, hoe spectaculairder je dunk wordt. Laat je de knop los op het moment dat de meter volledig vol is word je beloond met een Double Dunk: de speler dunkt de bal, vangt hem op de één of andere manier op en dunkt gewoon nog een keer, uiteraard telt deze extra dunk ook mee als basket. Ben je echter net te laat met loslaten, dan eindigt de speler in de ijzeren ring en ben je de bal kwijt. Dit systeem is erg tof bedacht en voegt een vaardigheidsniveau aan het dunken toe. Als je op de hogere moeilijkheidsgraden speelt, zul je de dunkmeter niet in beeld krijgen. Een Double Dunk verdienen is dan echt een kwestie van timen, meer nog dan op de lagere moeilijkheidsgraden, maar wel vele malen meer bevredigender.

Ook terug zoals we in de Street-games inmiddels gewend zijn is de Gamebreaker en ook deze keer is hij weer onder handen genomen. Net zoals vroeger kun je een Gamebreaker verdienen door tricks uit te halen en het geheel af te ronden door een basket te scoren. Het activeren van de Gamebreaker-mode betekent dit keer echter dat de bal ingewisseld wordt voor een Harlem Globetrotters-bal en je nóg raardere truukjes uit kunt halen. Van breakdancen met de bal tot bewegingen die me nog het meeste aan de Braziliaanse dans/vechtkunst Capoeira deden denken. Al deze bewegingen en truukjes vullen je score-meter op en hoe voller je meter wordt, hoe meer een basket waard wordt. Bij het activeren van de Gamebreaker telt een basket voor twee, maar naarmate de meter voller wordt, zal dit tot maximaal vier gaan tellen. Ook de dunks worden behoorlijk opgefokt in Gamebreaker-mode waarbij ook de dunkmeter weer meeloopt. Weet je echter de meter volledig te vullen en op het juiste moment los te laten krijg je een Triple Dunk, die voor twee extra baskets telt.

In tegenstelling tot vorige delen is de Gamebreaker-mode niet actief voor een bepaalde tijd maar totdat één van beide partijen scoort. Mocht de tegenstander tijdens jouw Gamebreaker de bal stelen, dan geldt de Gamebreaker ook voor hen, waardoor je dus niet roekeloos met je Gamebreaker om zal gaan, aangezien hij ook tegen je gebruikt kan worden.