Curious George

Richard (Richardfun)
Dat er van elke (animatie)film een game uitkomt is tegenwoordig geen verrassing meer. Het komt zelfs wel eens voor dat een dergelijke franchise-game een hele aardige titel blijkt te zijn, zoals bijvoorbeeld bij Pirates of the Caribbean voor de GBA. Van Curious George is nu ook een GBA-titel verschenen, nadat er al een versie voor de PS2 was.

George is, zoals de titel al doet vermoeden, een nieuwsgierig aapje dat leeft in de jungle. Op een dag ziet hij iets waarvan hij overtuigd is dat het een banaan betreft. George gaat hier uiteraard achteraan, en komt er tot zijn teleurstelling achter dat het geen banaan is, maar een lange man in een geel pak. Een mankement dat je wel vaker ziet bij dit soort games is helaas ook bij Curious George aanwezig: de moeilijkheidsgraad, of eerder het gebrek daar aan. Zeker in het begin zal iedereen die wel eens een platform-game gespeeld heeft een level binnen 5 minuten doorlopen. Later wordt het wel iets lastiger, maar ook hier wringt de schoen. De moeilijkere levels zijn voor gamers van 12 jaar en ouder nog steeds te eenvoudig, maar voor de jongere gamers waar deze game overduidelijk voor bedoeld is zullen deze levels waarschijnlijk te lastig zijn.

Ondanks het feit dat het spel pijnlijk eenvoudig is, zul je toch af en toe nog wel eens dood gaan. Dit komt niet doordat de vijanden in de verschillende levels zo sterk zijn, maar omdat Curious George niet kan aanvallen. Alle vijanden moet je ontwijken. Dat een klein aapje een bonkige zeeman niet aankan is nog te begrijpen, maar als je ooit Discovery Channel of Animal Planet kijkt ga je er toch van uit dat een chimpansee een rat of een kat wel aan moet kunnen. Het sporadische doodgaan zal echter geen al te grote problemen opleveren. De hoofdmoot van de game bestaat uit het verzamelen van gloeilampen (geen geintje). Na 50 van deze lampen verzameld te hebben krijg je er als speler een leven bij. Per level zul je echter makkelijk 150 tot 200 van deze gloeilampen vinden, waardoor je nooit in de problemen zult komen.

De graphics en het geluid zijn de enige punten die enigszins positief te noemen zijn aan deze game. Voor een GBA-titel zijn de beelden zeer aardig te noemen, en de muziekjes zijn vrij aanstekelijk. Het grootste minpunt is misschien nog wel de levensduur van deze game. Een matige platform-gamer zoals ikzelf was klaar in twee uurtjes, en dan zat ik ook nog met een half oog tv te kijken.