Made Man

Dat is ongeveer het verhaal van Made Man in een notendop. Als je bang bent dat ik het verhaal verpest heb, wees niet bang, dit leer in je de eerste vijftien minuten spelen. Het zwakke achtergrondverhaal lijkt vooral een excuus om zoveel mogelijk kogels af te mogen vuren, want nergens krijg je het gevoel dat jouw acties ook maar iets met het vertelde verhaal te maken hebben. Elk level komt neer op \"schiet je een weg door een lange gang\". Af en toe zit er een soort eindbaas-achtig vuurgevecht aan het einde van die gang.
Het spel is zo lineair als een liniaal, wat op zich niet eens zo erg is. Met een interessant verhaal en goede controls is een lineaire actie-game gewoon lekker om weg te spelen. Het verhaal bedient zich van enkele plottwists die kijkers van The Sopranos, Godfather of Scarface van een kilometer aan zien komen en bovendien meer clichés gebruikt dan er stenen in de straat liggen.
Je speelt in drie tijdspannes: Vietnam, 1971 en het heden. In feite maakt dit helemaal niet zo gek veel uit, want de gameplay blijft overal hetzelfde. Zelfs de ervaring is hetzelfde. De paar Vietnam-missies zijn wel grappig om te spelen, maar een echte toegevoegde waarde hebben zij niet.

]

De controls zijn enerzijds prima geschikt voor een duck & shoot type game, zoals bijvoorbeeld Gears of War, helaas zijn er bijzonder weinig plaatsen waar je van dekking gebruik kan maken. In het begin zijn ze er wel, maar zodra je wat verder komt, verdwijnen ze als sneeuw voor de zon. De weinige plaatsen waar je wel gebruik kunt maken van dekking, zijn voornamelijk kratten die met twee of drie schoten naar hun gallemiezen geschoten zijn.
Bovendien is het mikken met het rechterpookje zo lastig, dat snel je doelwit uitzoeken en uitschakelen gewoonweg uitgesloten is. En ik heb het niet eens over headshots, maar gewoon je vijanden überhaupt raken is al een frustrerend element op zich. Een element dat alleen maar frustrerender wordt als je tegenstander je inmiddels op de korrel heeft genomen. Die vijanden lijjken lid van de X-men, want ze kunnen je stuk voor stuk dwars door muren heen zien soms.
Aan de andere kant zijn er een redelijk aantal stukken waarbij de game bijna schreeuwt om run & gun tactics. In elke hand een AK-47, tanden op elkaar, R1 ingedrukt en alles dat ook maar enigzins ademt helemaal kapot schieten. Helaas zijn de controls daar niet geschikt voor. Mikken gaat te traag, en vraagt te veel precisie.
Bovendien gaat Joey iets te makkelijk dood om dit soort tactics toe te passen.