The Settlers II: 10th Anniversary

Bernd (Retuobak)
The Settlers is altijd al een van mijn favoriete gamesreeksen geweest, met als favoriete deel the Settlers II, dat zo’n tien jaar geleden uitkwam. Ter gelegenheid van dit tienjarige jubileum brengt Ubisoft nu een 10th anniversary edition van de game uit, eentje die volledig aangepast is aan deze tijd met 3D graphics en online multiplayer. Ontwikkelaar Funatics, die ook al verantwoordelijk was voor de vermakelijke Settlers-kloon Cultures, heeft de originele game in een nieuw jasje gestoken en getracht niks van de oude charme te verliezen. Of ze daarin geslaagd zijn lees je in deze review.

Allereerst voor de mensen die niet bekend zijn met het origineel de basis. In Settlers II begeleid jij een groep kolonisten (de Settlers) in de 5e eeuw voor Christus. Deze kolonisten, van Romeinse, Chinese of Nubische afkomst zijn harde werkers en de hoofdfocus van Settlers is dan ook je kolonies in economische zin in goede banen leiden. De Settlers serie werkt hiervoor met simpele ketens van verschillende productiegebouwen. Om hiervoor een voorbeeld te geven: je wil soldaten maken. Daarvoor heb je bier en wapens nodig. Het bier wordt gebrouwen in de brouwerij, die hiervoor graan van de boerderij en water van de put gebruikt. Wapens verkrijgen is een wat langer proces omdat de wapensmid ijzer nodig heeft voor zijn wapens, de ijzersmelterij heeft weer ijzererts en steenkool nodig voor het maken van ijzer etc.

De goederen worden vervoerd tussen de verschillende gebouwen door de settlertjes over wegen die je in dit deel zelf aan moet leggen. Want waar latere games als Settlers III en Settlers IV de mannetjes gewoon direct naar hun bestemming liet lopen moeten ze hier een wegennetwerk volgen. Dit wegennetwerk is opgebouwd uit vlaggetjes die met elkaar verbonden zijn door wegen. Moet er iets vervoerd worden, dan legt een settler dit neer bij een vlaggetje, waarna de settler die staat te wachten op het stukje weg waar het langs moet het vervoert naar het volgende vlaggetje enzovoorts. Ondanks dat dit systeem je wellicht wat archaïsch in de oren klinkt voegt het wel degelijk wat toe aan de gameplay. Je moet namelijk goed nadenken over waar je je wegen plaatst , en waar je de vlaggetjes neerzet. Je moet immers zowel je transportnetwerk snel houden als zorgen dat er nog genoeg ruimte is voor het neerzetten van gebouwen. Het hele wegensysteem voegt een dimensie toe aan Settlers II die ontbrak in latere delen. Het is tevens een gameplayfeature die zich tot op deze dag nog heel erg goed houdt.

Natuurlijk heeft al het economische ook nog een doel. In de tien missies tellende campaign moet jij de Romeinen van hun thuisland naar een nieuw oord leiden. Dit in een zoektocht naar hun verdwenen vrouwen. Voor deze verhaallijn is gekozen door Funatics na al het commentaar van fans op het origineel dat daar geen vrouwen in zaten, dus daarom ga je er ditmaal naar op zoek. In elke level staat een portaal dat, wil je verder gaan, binnen je territorium zal moeten liggen. Je territorium uitbreiden kan door militaire gebouwen aan de grens te bouwen en deze te bemannen met een soldaat. Zitten er vijanden in de weg dan kun je hun militaire gebouwen innemen door er soldaten op af te sturen die allemaal één op één zullen vechten met de vijanden. Win je, dan bevolken jouw soldaten dat gebouw en wordt het omliggende territorium van jou . Deze manier van vechten omvat weinig strategie, maar eigenlijk geldt de onderstaande uitspraak van de Chinese generaal en filosoof Sun Tzu helemaal voor Settlers II.

Thus it is that in war the victorious strategist only seeks battle after the victory has been won, whereas he who is destined to defeat first fights and afterwards looks for victory.

De tien missies in de game vinden plaats in diverse omgevingen en elke missie heeft een andere uitdaging. Alle missies zijn eigenlijk best leuk te doen, temeer omdat sommige missies een behoorlijke uitdaging vormen. En ondanks dat de moeilijkheidsgraad soms vrij hoog is, wordt het nooit frustrerend en kan eenieder er uiteindelijk wel uitkomen.

Natuurlijk heeft ontwikkelaar Funatics niet alles aan de game intact gelaten, zoals eerder gezegd heeft de ontwikkelaar Settlers in een nieuw jasje gestoken. Dit nieuwe grafische jasje bevalt erg goed en weet, in ieder geval voor mij, de originele sfeer goed te bewaren. De cartoon-achtige stijl heeft veel weg van een mix tussen de stijl van Settlers II, Settlers III en die uit de Settlers-kloon Cultures, ook ontwikkeld door Funatics. Maar niet alleen is de game grafisch in een nieuw jasje gestoken, de game heeft ook een online multiplayer modus met zich meegekregen. Spelers kunnen nu op een aanzienlijk aantal verschillende maps gaan strijden tegen menselijke spelers over het internet. En ondanks dat de multiplayer weinig bijzonders doet is het erg leuk en verslavend om online te spelen, al blijft mijn persoonlijke voorkeur nog altijd uitgaan naar de single player modus. Deze single player modus is overigens ook volledig origineel en is niet direct overgezet vanuit de originele Settlers II.

Een laatste mode waar je toegang toe hebt is de sandbox modus, in deze modus kun je of strijden tegen de computer of gewoon naar hartelust een vredige beschaving opbouwen. Dit kun je doen op één van de vele maps die ook toegankelijk zijn in de multiplayer modus, of je kunt de bijgeleverde random map generator/map editor gebruiken om een unieke kaart te maken. Deze modus is net als de campaign modus geschikt voor tientallen uren speelplezier.