Dragon Ball Z: Shin Budokai

Morthill
Dragon Ball Z is in het westen zeker wel één van de meest populaire animés. De avonturen en gevechten, waarbij er vaak afleveringen lang alleen maar gepraat werd met de tegenstander, hielden velen mensen aan de buis gekluisterd. Naar de serie zijn ook een flink aantal films gemaakt. Één van deze films, Return of Fusion, speelt zich af na het verhaal van de serie en om deze film draait Dragon Ball Z: Shin Budokai.

De film Return of Fusion speelt zich dus af na de serie, Buu is verslagen en alles lijkt rustig. Maar zoals altijd in de wereld van Dragon Ball, als de ene vijand verslagen is, is de volgende niet ver weg. Dit keer speelt het probleem zich af in het hiernamaals. De hel is een puinhoop en er is een poort ontstaan tussen deze wereld en de hel. Verslagen bad guys als Frieza en Cell keren terug om wraak te nemen. Maar het gevaar gaat dieper, er is namelijk een nieuwe demon. Deze voedt zich met alle kwade energie en hij is dan ook de reden dat alles zo\'n puinhoop is.

Gedurende de game is het de bedoeling dat je over vijf scenario\'s flink wat vecht om uiteindelijk Janemba, zoals de demon heet, te verslaan. Dit gaat allemaal eigenlijk vrij eenvoudig. Je begint als alles nog rustig is en alle Z-warriors (Goku en co) van plan zijn om te gaan kamperen. Om er een beetje in te komen zullen ze onder elkaar wat sparren. Dit zijn handige gevechten om de besturing onder controle te krijgen. Uiteraard zal niemand ooit op de camping aankomen, want Pikkon, een held uit het hiernamaals, komt naar de aarde om Goku om hulp te vragen. Hier begint de game pas eigenlijk. Je zult het vanaf hier opnemen tegen oude vijanden als Frieza, Cell en Cooler om je uiteindelijk naar de eindbaas Janemba te vechten.

Deze gevechten werken vrij eenvoudig. Je hebt drie aanvalsknoppen en een blok knop. Daarnaast kun je je energie weer op pijl brengen en met een druk op de knop al je energie in één aanval gooien. Combo\'s zul je ook moeiteloos uit je mouw schudden. Het kost namelijk maar twee knoppen om bijvoorbeeld een Kamehameha te gooien met Goku. Dit zorgt dat de game snel te leren is, maar tegelijk ook veel te makkelijk is. Wat is nu eemaal de lol als je elke tien seconden een super aanval kan gooien. Overigens doen je tegenstanders naarmate je verder komt exact hetzelfde, dus je zult ook wel moeten.

Als je na vier á vijf uur, afhankelijk van of je alle routes hebt bewandeld, de story mode hebt uitgespeeld, zijn er nog wat andere modes om in te vechten. Zo kun je in de arcade mode een aantal tegenstanders afwerken voor wat extra content, of je probeert zo veel mogelijk gevechten achter elkaar te winnen. Ook hiermee speel je extra dingetjes vrij. Met deze extra dingetjes kun je je profiel kaart helemaal stylen zoals je dat zelf wilt. In andere woorden, je hebt er totaal niks aan. Er is vrijwel niemand die dat ding ooit zal zien. Ik had liever gezien dat je bepaalde fighters nog kon unlocken of desnoods nieuwe kostuums zoals in vorige Budokais. Niet dus.

Gelukkig geeft de game nog wel een goede DBZ sfeer mee. De prachtige cell-shaded graphics geven enorm die animé feel en de stemmen zijn ingesproken door de acteurs uit de Amerikaanse en de Japanse serie. Voor ieder wat wils dus. Ook de achtergrond muziek is dik in orde. Dit in combinatie met de goede keuze aan fighters zorgt ervoor dat de game prima is voor de DBZ fans. Het enige nadeel voor hen is dat de game wat kort is en je dus snel bent aangewezen op alleen de kleinere extra modes.