Gunstar Super Heroes (import)

Het verhaal in Gunstar Super Heroes is niet echt boeiend: kies één van de twee helden (Red of Blue) en trek erop uit om een krachtig kristal uit de handen van de slechteriken te houden. Met dit kristal kan namelijk de God of Ruin opgeroepen worden en dan is het chaos en crisis in de zaal. Na de keuze van character kun je meteen aan de bak, letterlijk. Gunstar Super Heroes is namelijk een game die van begin tot einde van het scherm afspat. Tientallen vijanden lossen elkaar af en stuk voor stuk mag jij ze afknallen. De graphics en alle bijbehorende effecten persen echt alles uit de GBA en maken Gunstar Super Heroes de mooiste GBA game tot nog toe.

Er zijn in totaal zes werelden en een eind-level die enorm gevarieerd zijn. Het ene moment loop je van links naar rechts te schieten en het andere moment zit je in je vliegtuigje een top-down shooter te spelen en tussendoor speel je semi-3D levels waarin de vijanden vanuit de verte op je af komen. De boss-fights zijn net als de levels enorm afwisselend en elke baas vergt een andere aanpak. Doordat het spel zo afwisselend is, en de actie continu doorgaat word je helemaal in de game gezogen. Het heeft ook al je concentratie nodig, even opkijken naar het leuke meisje dat langsloopt in de trein en je bent al dood. Blijf gefocust dus!

Tijdens het spelen van Gunstar word je dus in de game gezogen, het ziet er fantastisch uit en het speelt geweldig. Je zou het zomaar een klassieker kunnen noemen, ware het niet dat er tóch iets is dat me niet tevreden stemt: de levensduur van de game. Op het moment dat je de eindbaas een laatste trap na geeft staat er een uur op de klok. Een uur... Dat is echt véél te weinig. Natuurlijk ben je wel wat langer bezig omdat je af en toe doodgaat en natuurlijk kun je de game op meerdere moeilijkheidsgraden spelen, maar feit blijft dat een uur gewoon te weinig is. Zeker omdat je voor de game gewoon het volle pond moet betalen (in Europa Gunstar Future Heroes).