Boek: Ellis-Bell - Papegaai die dacht dat ze een hond was
Persoonlijkheden
Nancy krijgt de waarschuwing mee dat Sarah niet zo mens- en dierlievend is en dat men uit de buurt van haar snavel en ene klauw moet zien te blijven. Voor de zestig centimeter hoge ara is echter geen enkele kooi groot genoeg, dus Nancy besluit haar uit medelijden al snel uit de kooi te laten. De kalme en positieve aanpak van Nancy werpt vruchten af, want alhoewel Sarah alles en iedereen terroriseert, bijt ze niet (vaak) en valt ze niemand echt serieus aan. Nancy woont samen met haar echtgenoot Kerry, een architect, in een omgebouwde woonwagen midden in het bos. Buiten is er ruimte genoeg, binnen is het een krappe bedoening. Ben en Blanco, de twee honden van het stel, en Mr. Mistoffelees en Tiger, de binnenkatten, vulden het huis al aardig. Met de komst van een humeurige en reusachtige vogel in een enorme kooi, is er amper plek voor al die persoonlijkheden. Nancy houdt vol en langzaam ontstaat er een balans tussen mens, harig en gevederd dier.
Weemoed
Dit is één van die ultiem gemene boeken die je eerst het grootste deel van het verhaal alles vertellen over het leven van zo'n dier, dat eindelijk een prettig leven kan leiden met mensen die dol op haar zijn. Waarna het verhaal eindigt in tranen, voor zowel auteur als lezer. Tranen van verdriet en liefde. De prachtige beschrijvingen van Sarahs gedrag en al haar nieuwe ervaringen zijn een genot voor elke dierenliefhebber. Zwaar literair verantwoord is dit boek niet, maar het is luchtig en mooi geschreven, met een niet te missen toewijding. De papegaai die dacht dat ze een hond was is een boek waar je nog even van wakker blijft liggen en waar je wellicht nog af en toe met weemoed aan terug zult denken. Voor elke papegaaienliefhebber is dit een absolute must-have en voor elke dierenliefhebber een aanrader.
Uitgever: Mistral ISBN: 978 90 499 5086 6 Pagina's: 176
Waardering:
Wil je meer lezen over dieren? Bezoek Flora & Fauna.