CD: Snow Patrol - A Hundred Million Suns

Joost Melis (Pink_Floyd)
Snow Patrol heeft zich langzaamaan bij de wereldtop van de poprock geschaard gedurende de laatste vijf jaren. Ze varen nog steeds in het kielzog van bands als Coldplay en U2, maar lijken geduldig af te wachten totdat één van hen ergens aanmeert. De formule van hun succes is voornamelijk opgesteld uit de laatste twee albums. Succes = Final Straw + Eyes Open. Het vroegere materiaal droeg slechts marginaal bij aan de doorbraak van het goedlachse en relativerende vijftal.


Nu is daar A Hundred Millions Suns om aan de formule toe te voegen. Zal zijn waarde een impact hebben op het cumulatieve succes van de band of wordt Snow Patrol door de hoge golven van de boot Coldplay wat afgeremd? Snow Patrol zelf zal het allemaal een zorg zijn. Ze hebben een plaat gemaakt die wat anders is, eventueel ietwat vreemd op bepaalde plekken, maar nog zeker onmiskenbaar Snow Patrol is. Het eerste deel van de plaat bouwt in no time een brug met voorgaand hitmateriaal en stelt de eerdere liefhebbers gerust. De band heeft geen "180" gedaan, maar is hooguit een paar graden van koers afgeweken. Dit echter met het risico dat er een Snow Patrol-verzadiging optreedt bij sommige luisteraars.

De leadsingle 'Take Back The City' doet vermoeden dat de groep wat peper heeft gebruikt bij het construeren van het album. Het tempo en ontvlammende karakter ligt wat hoger dan op de kabbelende herfstcreaties die hen zo succesvol maakten. De tweede single 'Crack The Shutters' zal echter net zoals 'Run' en 'Chasing Cars' de zwijmel/winterhit van dit jaar worden. Daarnaast komen de nodige akoestische en ingetogen momenten voorbij (oa. 'Set Down Your Glass'), waar een enkele maal een karakterloze creatie in schuilt (zoals 'Lifeboats' en 'Engines').


De paar graden koersverandering komen op conto van 'The Golden Floor' en het meer dan zestien minuten durende drieluik 'The Lightning Strike'. De eerstgenoemde is een akoestische track waaraan Jack Knife wat Radiohead-like beats heeft meegegeven (al zijn het de bandleden zelf die op hun knieën slaan en beats produceren met alles dat voorhanden was tijdens het schrijven). Knife heeft er een laagje distortion en elektronica door verwoven en het eindresultaat is heerlijk. Het magnum opus is de langste Snow Patrol-track allertijden, waarin alle bekende Snow Patrol-invloeden verwerkt zijn, maar helaas even inzakt in het het middenstuk.

Snow Patrol levert een degelijk album af dat voortborduurt op eerder succes, maar licht tevens een tipje van de sluier op en laat zien dat de band ook tot andere dingen in staat is. Het volgende album zal de grote verandering moeten inzetten om gezapigheid te voorkomen.

Label: Universal Datum: November 2008 Waardering: