CD: Living Legends - The Gathering

Joost Melis (Pink_Floyd)
De trouwe fanschare in The Bay Area aan de West Coast wist het al een hele lange tijd, maar de rest van de wereld heeft er gedurende het laatste decennium aan kunnen wennen. The Living Legends behoren tot de beste emcees van deze aardkloot, maar doordat de acht heren zo druk zijn met aanverwante projecten, solostunts en god weet wat zaten de liefhebbers al een tijdje zonder nieuw Living Legend materiaal. In afwachting van een volledig studio-album gooit het achttal er tussendoor even de EP The Gathering tegenaan.


De geluidsdrager is een zeventracker die op iets meer dan 32 minuten in klokt, maar dat is mede te danken aan het verlengde outro van de ‘After Hours (extended Euro mix)’. Maar toch, zeven songs van de gebruikelijke kwaliteit van de Double L’s is al genoeg om de fans voor een tijdje te bekoren.

De titeltrack trapt de deur meteen vol in, een bezwerend electrodeuntje, strakke beats, the spits zijn spot on en het geheel heeft een flow waar je u tegen zegt. Fraseringen als “We are back to claim the Crown” en “ Eight of the dopest grown men with microphones you ever heard in your life” schallen er tijdens de breaks uit de speakers en naar die bevestiging hoeft niet lang gezocht te worden. Een aanstekelijke opener als deze legt de lat meteen weer een paar meter hoger en maakt het lange wachten meteen goed.


Bij de opvolger ‘She Wants Me’ is het ook moeilijk stilzitten, je hoofd vindt meteen die beat en deinst voor vier minuten mee op het ritme. De afwisselende rhymes van variabele snelheid en gestructureerde samenzang brengen zelfs wat soul in de track. ‘Pants on Fire’ daarentegen heeft een donkerdere en agressievere uitstraling met een industriële beat alsof je je ’s nachts in aftandse fabriek bevindt.

‘War & Peace’ is een complete 180 naar het duistere geluid van zijn voorganger. Tekstueel is het serieus en politiek, de ritmes en beats zijn behouden en gedijen goed op een zomerse middag. ‘Luva Changer’ lijkt een clubtrack te worden, maar transformeert al snel in een bedroomtrack. ‘Samba’ is narratiever dan de rest van de EP en maakt minimaal gebruik van beats en muzikale tierelantijnen. Met de laatste track, ‘After Hours’, drijft het zomerse gevoel weer boven en bewijzen Aesop, Bicasso, Eligh, Grouch, Luckiam, Murs, Scarub en Sunspot Jonz ook een prima soulplaat te kunnen maken. Volgend jaar op North Sea Jazz misschien?

Label: Legendary Datum: Juli 2008 Waardering: