Boek: Kees Opmeer - Erwtensoep in Augustus
"...De maag van Michel rammelt zo luid dat zijn moeder het hoort. ‘We hebben alleen nog brood voor morgenochtend,’ zegt ze. ‘Water drinken helpt ook,’ antwoordt Michel. Het gebeurt vaak dat hij met honger naar bed gaat, net als zijn moeder. Aan zijn kleren merkt hij dat hij de laatste tijd behoorlijk is afgevallen. Ze waren toch al wat te groot, maar nu flodderen ze helemaal om zijn lijf. Het valt hem op dat hij ook vaker ziek is dan vroeger. Maar zijn moeder zou niet weten waar ze nog op kan bezuinigen om meer eten te kunnen kopen..."Dit zijn de schrijnende woorden die de achterkant van het boek Erwtensoep in Augustus in beslag nemen. Kees Opmeer, bekend auteur van kinderboeken, schreef deze verhalenbundel. Een indrukwekkende verzameling verhalen van kinderen en jongeren die, al dan niet onder schuilnamen, hun verhaal vertellen.
Armoede? Dat is ver-van-mijn-bed
We zeggen altijd dat wij in een rijk land wonen. Armoede? Dat is iets dat in de derde wereld thuis hoort, ontwikkelingslanden zijn arm en kennen honger. Maar hoe schrijnend is het als je de cijfers bekijkt en er achter komt dat armoede dichterbij is dan je denkt. In ons land wonen 430.000 kinderen die onder de armoedegrens leven. In verhouding: dat is één op de zeven. Als je dit vertaalt naar klaslokalen, dan kent elke klas dus vier kinderen die leven in armoede. Het is wel vaak stille armoede, want ze willen niet dat de anderen het weten. Ze doen er alles aan zo veel mogelijk op de achtergrond te 'acteren'. Als je niet te veel opvalt, worden er ook niet zo veel vragen gesteld. Heel triest om dit zo te lezen. Het maakt je bewust van je eigen rijkdom en hoe nonchalant we daar soms over doen.
Vijftien verhalen, vijftien moedige kinderen
Het boek bestaat uit een vijftiental verhalen van kinderen die leven onder armoedegrens. Kees Opmeer heeft deze kinderen, en soms ook hun ouder(s), geïnterviewd. Van al deze gesprekken heeft hij korte verhalen gemaakt. Het zijn mooie verhalen geworden, die je in je ziel raken. Zo is er het verhaal van Daniël. Samen met zijn broer haalt hij op een avond, als het al donker is, allerlei meubels en apparatuur uit het huis van zijn moeder. Ze brengen ze naar een bevriende buurman. Waarom vraag je je af? Het begin van het verhaal doet denken aan een spannend thriller begin, over diefstal en criminelen. Niets is minder waar. De harde realiteit is dat zij bezig zijn hun schaarse bezittingen in veiligheid te brengen. De volgende dag zal er namelijk een deurwaarder komen om de inboedel te taxeren voor inbeslagname. Schulden hebben het zover gebracht dat zijn moeder het niet meer kan voorkomen. Ook het verhaal van Salomi is erg indrukwekkend. Hoe een jong meisje zo kan relativeren! Ongelooflijk. Zo jong al beseffen dat ze innerlijke rijkdom heeft met een ontzettend lieve vader die haar niet mishandelt. Het zou voor velen een spiegel kunnen en moeten zijn om eens te kijken naar wat je wel hebt en niet zozeer naar wat je niet hebt. Blij zijn met een voedselpakket, hoe triest het ook is dat je ervan afhankelijk bent. Vriendschappen meer waarderen, omdat je beseft dat alleen die ene échte vriend er voor je is en begrijpen dat je alleen bij hem/haar jezelf durft te zijn. Het is allemaal heel opmerkelijk. Hoe sterk kunnen die kinderen zijn? Na het lezen van het boek moet het antwoord op die vraag wel zijn 'héél sterk'.
Schrijnend
Het is schrijnend te weten dat er vlak onder onze neus zulke verhalen van armoede zijn. We sluiten er vaak onze ogen voor. Geven geld aan allerlei doelen voor de derde wereld (en dat moeten we ook zeker blijven doen), maar dichterbij huis 'zien' we het gewoon niet. Kees Opmeer hoopt met dit boek wat meer aandacht te vestigen op dit probleem. Het boek is mede tot stand gekomen door de samenwerking met STAMM - Centrum voor Maatschappelijke Ontwikkeling Drenthe en Stichting VSB-fonds - regio Groningen en Drenthe. Een opmerkelijke rol is weggelegd voor de dochter van Kees Opmeer, Marieke. Zij ging met haar vader mee naar alle interview en portretteerde daar de kinderen. Sommigen wilden niet zelf op de foto, hiervoor werd gebruik gemaakt van modellen. Anderen wilden alleen van achteren gefotografeerd worden. Toch zijn het vijftien hele mooie portretten geworden, die op zich al de moeite waard zijn. De verhalen erbij maken het alleen maar indringender. Erwtensoep in Augustus is een boek dat onze ogen moet openen. Laten we eens dichter om ons heen kijken waar we kunnen helpen. En laten we deze mensen, die in armoede moeten leven, vooral een steun in de rug geven en er als 'rijke' Nederlandse samenleving alles aan doen om ook dichtbij huis goed te doen.
Uitgever: SWP ISBN: 9789066658912 Pagina's: 104 Waardering:
